patari.org Αρχική σελίδα patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
 
 Συχνές ΕρωτήσειςΣυχνές Ερωτήσεις   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Κατάλογος ΜελώνΚατάλογος Μελών   Ομάδες ΜελώνΟμάδες Μελών   ΕγγραφήΕγγραφή 
 ΠροφίλΠροφίλ   Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Η έπαρση του «αριστερού» μικροαστισμού

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Εξόριστος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 07, 2009 10:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Η έπαρση του «αριστερού» μικροαστισμού Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Η έπαρση του «αριστερού» μικροαστισμού

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3257


Ένα ελληνικό ιστορικό παράδειγμα


Το κύριο χαρακτηριστικό της μικροαστικής σκέψης συνίσταται σε τούτο: Στην απόσπαση των πολιτικών γεγονότων από τη κοινωνική τους βάση. Αυτό το συμπυκνώνει μεγαλοφυώς, ο Τρότσκι, ως εξής: «Ένας μικροαστός σταθερά επιδιώκει να αποσπάσει τα πολιτικά γεγονότα από την κοινωνική τους βάση κι αυτό γιατί υπάρχει μια οργανική διαμάχη ανάμεσα στην ταξική διάρθρωση των γεγονότων και στην κοινωνική θέση και εκπαίδευση των μικροαστών» («από την αμυχή στον κίνδυνο της γάγγραινας»).

Η «αριστερή» μικροαστική έπαρση απογειώθηκε εντελώς. Δεν τοποθέτησε μόνο την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω, αλλά τη δολοφόνησε κυριολεκτικά. Εξαφάνισε ολοκληρωτικά το «εμείς» (το κοινωνικό, το ιστορικό, το «εθνικό», το συλλογικό «εμείς») και το αντικατέστησε με τη θεοποίηση του «ατομικού», του «διαφορετικού», του «εγώ». Και είναι πασίγνωστο ότι όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από τα πράγματα, όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από το συλλογικό «είναι», τόσο πιο πολύ ριζοσπάστης γίνεσαι στα λόγια και στη μηδενιστική, αφοριστική απόρριψη: τα νοσηρά συμπτώματα της σημερινής επαρμένης, καθεστωτικής «αριστεράς»…

Η κατακλυσμιαία μικροαστική ριζοσπαστικοποίηση που αναλύθηκε παραπάνω, αυτή η ειδική ιστορική συγκυρία, καθόρισε τη μοίρα των αριστερών οργανώσεων και κυρίως των αριστερίστικων που δεν είχαν καμιά ρίζα, καμιά οργανική επαφή και καμιά πραγματική δράση μέσα στο εργατικό και λαϊκό μαζικό κίνημα. Δεν είχαν δηλαδή καμιά «ρίζα» μέσα στο ιστορικά συλλογικό (κοινωνικό και εθνικό) «είναι».

Οι αριστερές οργανώσεις πλημμύρισαν από μικροαστούς ριζοσπάστες τουρίστες και ερασιτέχνες της πολιτικής: αντρωμένοι έξω από το εργατικό και λαϊκό κίνημα και τις παραδόσεις του, δίχως καμιά παιδεία και εμπειρία ταξική και πραγματικών κοινωνικών συγκρούσεων. Ιδιαίτερα οι ακροαριστερές οργανώσεις αναπτύχθηκαν κυριολεκτικά στο περιθώριο της κοινωνίας, της εργατικής τάξης και της «λαϊκής» συνείδησης.

Η ιστορική εξέλιξη αυτών των «στρατιών» που επάνδρωσαν τους «αδιάλλακτους» αριστεριστές είναι γνωστή. Με πολύ μεγάλη προσαρμοστικότητα και ευκολία (το διακριτικό του μικροαστισμού) επάνδρωσαν τα καθεστωτικά κόμματα, τα όργανα προπαγάνδας του καθεστώτος (ΜΜΕ και εκπαιδευτικά ιδρύματα) και τους μηχανισμούς του κράτους.

Οι ποικίλες οργανώσεις-φέουδα μέσα από μια πορεία διασπάσεων και διαλύσεων έμειναν σαν ετικέτες απορριμμάτων. Αυτά τα απομεινάρια, σαν ανεμοδείκτες πήγαιναν πότε από εδώ, πότε από εκεί, μέχρι να βρουν τους χώρους των ποικίλων επιδοτήσεων. Οι ιδεολογικές προσμίξεις τους είναι παροιμιώδεις. Απτό παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ: Εδώ αναθεωρητές, φιλελεύθεροι, τροτσκίζοντες, μαοϊζοντες, σταλινίζοντες κ.λπ αγκαλιά!!!

Ο Τροτσκιστικός χώρος που γνωρίζουμε ιδιαίτερα αποτελεί συγκεκριμένο και πολύ διαφωτιστικό παράδειγμα.
Σε αυτό το χώρο, με τις ποικίλες οργανώσεις, συναντάς το εξής καταλυτικά αποκαλυπτικό.
Από τη μια όλα τα απομεινάρια των ανεμοδεικτών και των πολιτικών πτήσεων να αποτελούν τους υστερικούς «αντιεθνικστές» και «αντιρατσιστές», τους φανατικούς υμνητές των «ανοικτών συνόρων» και των αλλοδαπών, τους μεγάλους φωνακλάδες υπέρ των «ατομικών δικαιωμάτων», των «μειονοτήτων» και της «διαφορετικότητας». Προπαγανδίζουν με δραματική αφέλεια, αλλά και με υπερεπαναστατικό οίστρο ΟΛΑ τα νέα ιδεολογήματα του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

Ταυτόχρονα αφορίζουν με πρωτοφανή λύσσα όποια σκέψη ή προβληματισμός διαφοροποιείται από αυτούς. Τα θεωρητικά και πολιτικά τους κενά τα καλύπτουν με την ψυχωτική έπαρση του μικροαστικού επαναστατισμού.
Μέσα σε αυτούς τους κύκλους πρέπει να ψάξεις με τα κιάλια για να ανακαλύψεις κάποιον «ιστορικό» τροτσκιστή: Κάποιο πρόσωπο με αγωνιστικές εμπειρίες, με ιστορία, με θεωρητικό έργο, κάποιο πρόσωπο που να έχει βάλει κάποια σφραγίδα στο κίνημα, που να έχει παίξει κάποιον ρόλο. Ακόμα πολύ δύσκολα θα βρεις και μια προσωπικότητα, με κάποιο βάρος, που να κρατά κάποια συνέχεια από τους προδικτατορικούς και δικτατορικούς αγώνες.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, όλοι οι «ιστορικοί» τροτσκιστές βρίσκονται στην άλλη όχθη:
α). Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο). Η ιστορική αυτή φυσιογνωμία του Τροτσκισμού, με μεγάλο θεωρητικό έργο και δεξαμενές αγωνιστικών εμπειριών θεωρούσε το «εθνικό» κομβικό σημείο. Έλεγε τα εντελώς αντίθετα από αυτά που λένε οι μικροαστοί «νεοσσοί» του «τροτσκισμού».
β). Ο Γιάννης Βερούχης. Ηγέτης εργατικών αγώνων πριν από τη δικτατορία, ο οργανωτής των αντιδικτατορικών Δ.Ε.Α. (Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης), και εκδότης σήμερα της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής». Και αυτός ο «εθνικιστής» στέκεται στις παραδόσεις του επαναστατικού κινήματος.
γ). Δημήτρης Τούμπανης. Ηγετική φυσιογνωμία του τροτσκιστικού κινήματος, με πλούσιες, διεθνείς εμπειρίες από εργατικούς αγώνες και σήμερα ενεργός στην οργάνωση ΚΔΕ και στο μπλογκ «πατάρι». Ο πρώτος που ανέλυσε με καθαρότητα το «μεταναστευτικό» και το μύθο της «τρομοκρατίας». Και αυτός «εθνικιστής».
δ). ΡΕΣΑΛΤΟ. Μια ιστορία από τους αγώνες των Λαμπράκηδων, των Ιουλιανών, τους αντιδικτατορικούς αγώνες, μέχρι σήμερα. Μια συνέχεια αποτυπωμένη και στη μαρξιστική παραγωγή: Εκδόσεις, περιοδικά, δημοσιογραφία… Και το ΡΕΣΑΛΤΟ «εθνικιστικό».

Είναι αποκαλυπτική η εικόνα.
Οι Τροτσκιστές με αγωνιστικές ρίζες στην εργατική τάξη, με εμπειρίες πολλών αγώνων, με έργο και ιστορία βρίσκονται στη μία όχθη.

Η μικροαστική αριστερίστικη έπαρση των ιστορικά ανυπόστατων, των θεωρητικά ανύπαρκτων και πολιτικά και ηθικά καχεκτικών βρίσκονται απέναντι: Στην όχθη των επιδοτούμενων, των «ενταγμένων» σε κάποιο μηχανισμό (κρατικό, κομματικό, Μ.ΚΟ. κ.λπ). Στην όχθη των νεοταξικών σχεδίων και ιδεολογημάτων…
Η ιστορία είναι ο κριτής…
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Πολιτική συζήτηση Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας