patari.org

[Μπολσεβίκος]

Τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Τίτο

Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται, σήμερα, από τον θάνατο του προέδρου της πρώην Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, Γιόσιπ Μπροζ Τίτο.

Για περισσότερα από 35 χρόνια, ο Τίτο κατάφερε να διατηρήσει τη συνοχή της Γιουγκοσλαβίας, παρότι αποτελούνταν από διαφορετικά έθνη και θρησκευτικές κοινότητες. Με την απουσία του, η χώρα οδηγήθηκε στην έξαρση των εθνικισμών και σε πολέμους. Σε οικονομικό επίπεδο, η διακυβέρνηση Τίτο αποτέλεσε τον «χρυσό αιώνα» των λαών που συνέθεταν το πρώην κράτος.

Το ιδιόμορφο οικονομικό σύστημα που εφαρμόστηκε ανέδειξε τη Γιουγκοσλαβία σε ισχυρό οικονομικό παράγοντα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Με νοσταλγία θυμούνται πολλοί και τις κοινωνικές παροχές της εποχής του Τίτο, ενώ ακόμη και πολιτικοί επικριτές του αναγνωρίζουν ότι το σύστημα υγείας, ασφάλισης και εκπαίδευσης ήταν πρωτοπόρο και δίκαιο.

Σε διεθνές επίπεδο, ο Τίτο ακροβατούσε μεταξύ Δύσης και Ανατολής, καταφέρνοντας να αποσπά οφέλη, πολιτικά και οικονομικά, και από τα δύο «μπλοκ» της εποχής

Σήμερα στη γενέτειρα του Τίτο, το χωριό Κούμροβετς της Κροατίας, θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις μνήμης που οργανώνει η Αντιφασιστική Ένωση Κροατίας. Ανάλογες εκδηλώσεις θα γίνουν σε όλες τις χώρες που δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Στο Βελιγράδι, στο μνημειακό κέντρο «25η Μαΐου», όπου βρίσκεται ο τάφος του Τίτο, από νωρίς το πρωί καταφθάνουν αντιπροσωπείες από ολόκληρη την πρώην Γιουγκοσλαβία, για να αποτίσουν φόρο τιμής.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ

Με την πτώση του «υπαρκτού» ή καλύτερα ανύπαρκτου σοσιαλισμού το αντίπαλο δέος έπαψε να υπάρχει. Το μεταπολιτευτικό ιδιόμορφο γραφειοκρατικό καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας έμεινε μετέωρο καθώς το αντίπαλο δέος μέσω του οποίου μανουβράριζε έπαψε να υπάρχει.

Το καθεστώς ή θα στηρίζονταν πλέον στον λαό με κατεύθυνση τον γνήσιο σοσιαλισμό η θα υπέκυπτε στον πλανητικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.

Ο Μιλόσεβιτς σαν εκφραστείς της προνομιούχας κάστας των γραφειοκρατών φοβήθηκε περισσότερο να στηριχθεί λόγο προνομίων στον λαό από 'οτι τον ιμπεριαλισμό.

Μη έχοντας την επιλογή του λαού προσπάθησε να ξεβράκωτος να ελιχθεί στο ιμπεριαλιστικό γήπεδο χωρίς ο ηλίθιος να θέλει να σκεφτεί ότι ήταν καμένος απο χέρι. Και καλά για το τομάρι του ο λαός όμως τι του έφταιγε;

Μετά από διάφορες μανούβρες και υποχωρήσεις και με τον λαό στην γωνία ήταν επόμενο πως δεν μπορούσε ο Μιλόσεβιτς παρά να υποκύψει εντελώς στα σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Αποτέλεσμα ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας η αλλαγή συνόρων, τα νέα ιμπεριαλιστικά τεχνητά προτεκτοράτα, του Κοσσόβου και Σκοπίων από τους ιμπεριαλιστές. Το βάναυσο οικονομικό πισωγύρισμα όλων των κατοίκων της πρώην Γιουγκοσλαβίας την δυστυχία καθώς και τον τραγικό δηλητηριασμό του ίδιου του Μιλόσεβιτς μέσα στο κελί του φασιστικού νεοταξίτικου δικαστηρίου της Χάγης παρότι με την πολιτική του τους έστρωσε τον δρόμο.