patari.org

[Κωτσιομυτης Γιωργος]

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΕΞΟΔΟΥ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι ομιλία του σ. Γ. Κωτσιομύτη, σε συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ελευσίνας.

Πριν ξεκινήσω την ανάπτυξη του θέματος θα πρέπει να απαντήσω σε δυο συκοφαντικά ψέματα, τα οποία συνοδεύουν την Ελλάδα και τον Έλληνα.

Ψέμα 1ο: Ότι η Ελλάδα χρωστάει χρήματα. Πριν από μερικά χρόνια η Ελλάδα ξεπλήρωσε την τελευταία δόση από το δάνειο που είχε πάρει επί Όθωνα μετά το 1830. Από τότε υποχρεώνεται από τους Ξένους να δανείζεται διαρκώς. Τα τελευταία 200 χρόνια εχει πληρώσει σε τόκους και πανωτόκια, ποσό πολλαπλάσιο από όλα τα δάνεια που εχει λάβει όλο αυτό το διάστημα. Γι αυτό το θέμα υπάρχει μούγκα. Κανείς δεν μας εχει μιλήσει με επίσημα στοιχεία. Προκαλώ την Ελληνική πολιτεία να βγει δημόσια και να μας πει από την τηλεόραση: Πόσα χρήματα έχουμε δανειστεί συνολικά; Με τι επιτόκια και πόσα έχουμε πληρώσει όλα αυτά τα χρόνια; Η Ελλάδα δεν χρεωστάει σε κανένα τίποτα. Της χρεωστάνε αντίθετα γιατί την έχουν καταληστέψει. Αυτή την αλήθεια μονό ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, ο Τσάβες τόλμησε να την προτάξει για τη χώρα του.

Ψέμα 2ο: Ότι οι έλληνες χρεωστάνε επειδή είναι τεμπέληδες. Πριν από δυο περίπου χρόνια εκδηλώθηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Μ´αυτή τη λογική οι λαοί όλου του κόσμου είναι τεμπέληδες. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα κατέχει ένα απλησίαστο ρεκόρ στην παγκόσμια οικονομία. Τη δεκαετία του ‘60 οι Ελληνικές βιοτεχνίες αναπτύχθηκαν 400% πάνω με δεύτερη την Ιαπωνία που αναπτύχτηκε 200% πάνω από το σημείο στο οποίο βρισκόταν.

Όμως τι λένε οι αριθμοί; Σήμερα η χωρά χρεώνεται με ποσοστό 114% ετησίως επί του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος της περίπου 20 δις ευρώ ετησίως. Το δημόσιο χρεωστάει περίπου 350 δις ευρώ, ενώ υπολογίζεται ότι μαζί με τα δάνεια που έχουν λάβει οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες το πόσον ανέρχεται σε 780 δις ευρώ. Το ετήσιο έλλειμμα που παρουσιάζεται αποτελεί το 12% του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος. Από αυτό το12%, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, αντιπροσωπεύουν μόνο το1,7%.Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι το κράτος ματαιοπονεί όταν μειώνει τους μισθούς των Δημοσίων Υπαλλήλων. Μείωση των μισθών είναι μια ντουφεκιά στον αέρα, γιατί ακόμα και να αφαιρούσε όλους τους μισθούς, όλων των μισθοδοτούμενων από το Κράτος ,το 80% του χρέους θα εξακολουθούσε να μας συνθλίβει κάθε έτος. Βέβαια η μείωση των μισθών γενικά οδηγεί και στη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, αφού οι κύριοι καταναλωτές είναι οι εργαζόμενοι. Αυτό έχει σαν συνέπεια, τη μικρότερη κατανάλωση εμπορευμάτων. Ακολουθεί η μείωση της παραγωγής με συνέπεια την αύξηση των απολύσεων και της ανεργίας κ.ο.κ. Η κατάσταση είναι τραγική. Οδηγούμαστε ολοταχώς σε πτώχευση και εξαθλίωση.

Όταν πριν από δυο χρόνια ξεκινούσε η παγκόσμια οικονομική κρίση, το σύνολο των οικονομολόγων και του πολιτικού κόσμου έλεγε ανοησίες. Οι περισσότεροι έλεγαν ότι η τεχνητή άνοδος των τιμών στις μετοχές στα χρηματιστήρια- οι λεγόμενες φούσκες- καταβαράθρωσαν μια υποτιθέμενη ακμάζουσα οικονομία, ενώ τα κόμματα της αριστεράς ήταν βαθειά νυχτωμένα. Μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται για πραγματική οικονομική κρίση αλλά για παιχνίδια των καπιταλιστών, προκειμένου να αυξήσουν το ποσοστό του κέρδους τους σε βάρος των εργαζομένων, λες και η οικονομική αδικία και η εκμετάλλευση παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά. Η κρίση συνεχίστηκε και τότε οι λαλίστατοι προφέσορες της οικονομίας άρχισαν να χύνουν όλο και περισσότερο δηλητήριο εναντίον του ελληνικού λαού. Η χώρα έλεγαν εχει μείνει πίσω, επειδή ο Έλληνας εργαζόμενος είναι τεμπέλης, επειδή ο δημόσιος τομέας είναι τεράστιος και δεν ιδιωτικοποιήθηκε, επειδή ο αγρότης κάθεται και εισπράττει τις επιδοτήσεις της ευρωπαϊκής ένωσης, επειδή οι απεργίες σταμάτησαν την πρόοδο και επειδή ο υψηλός αριθμός συνταξιοδοτουμένων σε σχέση με τους εργαζόμενους - εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού – αφάνισε τα ασφαλιστικά ταμεία. Όλα αυτά τα ανυπόστατα και κατευθυνόμενα ψευδή προβάλλονται από το τύπο και τη τηλεόραση τα δυο τελευταία χρόνια διανθιζόμενα με βαρύγδουπους οικονομικούς όρους και την είσοδο ξένων στρατηγικών επενδυτών που θα απελευθερώσουν την οικονομία από τα δεσμά του κράτους και της γραφειοκρατίας και θα την παραδώσουν στο ιδιωτικό πολυεθνικό κεφάλαιο, με ταυτόχρονη ιδιωτικοποίηση, αποκέντρωση, αυτοχρηματοδότηση και εξυγίανση της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Περίθαλψης από τη μέγγενη της συγκεντρωποιημένης και εθνικής -μπολσεβίκικης- όπως τη χαρακτήριζαν, κρατικής μηχανής. Μα όλες αυτές οι πολιτικές, που φανερά η κρυφά εφαρμόζονται τα είκοσι τελευταία χρόνια, ήταν αυτές που μας περιγράφουν όλοι αυτοί. Είναι οι πολιτικές που μας έχουν οδηγήσει μέχρι τώρα στο χείλος της καταστροφής.

Εξεπίτηδες, επειδή θεωρώ ότι η οικονομία δεν είναι κάποια ‘μαγική’ επινόηση η οποία μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο από υπερμεγαλοφυείς εγκέφαλους, αλλά επειδή επίσης οι αγύρτες της πολιτικής χρησιμοποιούν οικονομικούς όρους για να θολώσουν τα νερά, θα μιλήσω χωρίς να χρησιμοποιήσω κανένα από αυτούς.

Η επιστήμη της οικονομίας δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στη λογική των μαθηματικών από τη μια μεριά και στη λογική των αναγκών του ανθρώπου από την άλλη. Και ευτυχώς και οι δυο συνιστώσες είναι σαφείς και κατανοητές. Ο κόσμος δεν είναι βλάκας και η πραγματικότητα μπορεί να γίνει εμφανής και προσιτή σε όλους. Πότε έχουμε χρέος; Μα βέβαια όταν ξοδεύουμε περισσότερα απ’ αυτά τα οποία εισπράττουμε. Βέβαια αυτή είναι η μισή αλήθεια, γιατί την άλλη μισή την έχω αναφέρει ήδη. Δηλαδή ότι σήμερα δε καλούμαστε να πληρώσουμε μόνο όσα ξοδεύουμε, αλλά και όσα μας λένε ότι έχουμε δανειστεί στο παρελθόν. Σήμερα μας ζητιάνε να αποπληρώσουμε ένα μέρος του κεφαλαίου και των τόκων που έχουν συσσωρευτεί από το παρελθόν. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση. Το γιατί η χωρά καλείται σήμερα να πληρώσει τα χρέη της, είναι ίσως το μεγαλύτερο πολιτικό ζήτημα. Γιατί τώρα; Γιατί εμείς και όχι κάποια άλλη χώρα; Αυτό το πρόβλημα δεν θα το απαντήσω σήμερα, λόγω οικονομίας της συζήτησης, αλλά και επειδή οι κύριοι λόγοι άπτονται Εθνικών θεμάτων. Όμως αποτελεί θέμα άλλης ομιλίας που καλό θα είναι να γίνει σύντομα. Και γιατί η χώρα ξοδεύει περισσότερα από όσα εισπράττει;

Λόγος 1ος: Γιατί μειώθηκε η παραγωγή και Λόγος 2ος: Γιατί αυξήθηκαν ανεξέλεγκτα οι εισαγωγές-τριπλασιάστηκαν σε σχέση με τις εξαγωγές. Μάλιστα σήμερα οι εξαγωγές διαρκώς μειώνονται. Αυτό συνέβη επειδή το Κράτος κατάργησε τους τελωνιακούς δασμούς και επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση και εισαγωγή αγαθών από τις χώρες του εξωτερικού. Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε ορισμένα στοιχεία που επεξηγούν τα παραπάνω.

Α).Η Ελλάδα όταν μπήκε στην ΕΟΚ των 12 κρατών είχε το 2% της Ευρωπαϊκής Οικονομίας και σήμερα λιγότερο από το 1%, αφού πλέον οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 27. Μια μικρή και αδύναμη χώρα, όπως η Ελλάδα, μέσα σ´ αυτή την αγορά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις ισχυρές και προηγμένες οικονομίες των άλλων Δυτικών χωρών, χωρίς προστατευτισμό. Όταν ένα Σουπερ Μάρκετ πουλάει ελεύθερα δίπλα σ’ ένα μπακαλικο, τότε το μπακάλικο θα κλείσει. Όταν η Γερμανία πουλάει ελεύθερα δίπλα στην Ελλάδα, στο τέλος η χώρα θα πτωχεύσει.

Β).Υποχρεωθηκαμε χωρίς κανένα περιορισμό να καταναλώνουμε τα προϊόντα της βαριάς βιομηχανίας της Ευρώπης και μάλιστα το Ελληνικό κράτος τα επιδοτούσε διαρκώς. Ξεχνάμε τις αποσύρσεις των αυτοκινήτων που έγιναν επανειλημμένα, τις οποίες το Κράτος επιδοτούσε-επιδότηση ξένων προϊόντων με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Ελπίζαμε ότι τα Ελληνικά προϊόντα θα έχουν προνομιακή θέση στην Ευρωπαϊκή αγορά. Αντί γι’ αυτό οι Ευρωπαϊκές αγορές κατακλύστηκαν με πάμφθηνα εμπορεύματα από την Κίνα και από τις χώρες του Τρίτου κόσμου. Κάποιος για να παράγει, πρέπει και να διαθέτει τα προϊόντα του. Αποτέλεσμα, πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν και εξακολουθούν να κλείνουν διαρκώς.

Γ). Υποχρεωθήκαμε βάσει κοινοτικών οδηγιών να ξεπατώσουμε τ’ αμπέλια μας, να μη φυτεύουμε μπαμπάκι και καπνό και ό,τι άλλο παρήγαγε τούτος ο τόπος, αποσύραμε τα αλιευτικά μας σκάφη σαν πεπαλαιωμένα, κλείσαμε τις βιοτεχνίες, τις μεταποιητικές βιομηχανίες κ.λπ.

Λόγος 3ος (που ξοδεύουμε περισσότερα). Σημαντικές κερδοφόρες επιχειρήσεις του Δημοσίου χαρίστηκαν - ούτε καν πουλήθηκαν - στους ξένους.

Λόγος 4ος. Επιτράπηκε σε πολλές Ελληνικές επιχειρήσεις να μεταναστεύσουν στα Βαλκάνια και σε άλλες Τριτοκοσμικές χώρες. Το κράτος μάλιστα τις επιδότησε πριν να φύγουν, με αποτέλεσμα να νεκρώσουν οι εξαγωγές, να βρεθούν οι Έλληνες εργαζόμενοι άνεργοι, τα κεφάλαια να διαφύγουν στο εξωτερικό και τέλος να αναγκαστούμε να εισάγουμε τα προϊόντα που παράγονταν στη χώρα μας.

Λόγος 5ος. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει η χώρα υποδοχής των μεταναστών. Σήμερα πάνω από 3.500.000 ξένων, ζουν και εργάζονται στη χώρα, με αποτέλεσμα να στερούν από πολλούς Έλληνες το μεροκάματο και από τη χώρα τα έσοδα από την φορολογία των εισοδημάτων, για τους Έλληνες επειδή μειώθηκε το εισόδημα τους, για τους Ξένους επειδή δεν φορολογούνται ,αλλά πολύ περισσότερο, επειδή νόμιμα εξάγουν μέρος του μισθού τους στις χώρες προέλευσης τους. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο 100 δις ευρώ διαφεύγουν από τη χώρα, από τους μετανάστες. Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε στα έξοδα της Ελλάδας τα χρήματα που δίνει σαν οικονομική βοήθεια στις Βαλκανικές χώρες, καθώς επίσης και τη χρηματοδότηση, στο ποσοστό που της αναλογεί, των στρατευμάτων που κατά καιρούς έχουν σταλεί και παραμένουν ακόμα στις περιοχές της Βοσνίας, του Κοσσόβου, του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Λόγος 6ος. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης του Έλληνα που προήλθε Α) Από την αύξηση του κόστους διαβίωσης, με την εναρμόνιση των τιμών της αγοράς, με τις τιμές των προϊόντων των ανεπτυγμένων Ευρωπαϊκών κρατών. Β) Από την υπερχρέωση των νοικοκυριών με δάνεια από τις τράπεζες, αφού πια μεγάλο μέρος του εισοδήματος τους πηγαίνει για την αποπληρωμή τους.

Και Λόγος 7ος. Οι Έλληνες Καπιταλιστές, φοβούμενοι την πτώχευση της χώρας, σε ανύποπτο χρόνο έδιωξαν τα κεφάλαια τους στο Εξωτερικό. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι τα Ελληνικά κεφάλαια που έχουν διαφύγει στο Εξωτερικό ανέρχονται σε 1,2 Τρις ευρώ, ενώ τα χρήματα που παραμένουν κατατεθειμένα σε Τράπεζες στην Ελλάδα, ανέρχονται μόλις σε 385 δις Ευρώ.

ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.

Γενικά με τις νέες τεχνολογίες, η παραγωγικότητα πολλαπλασιάστηκε, ενώ η κατανάλωση παραμένει περιορισμένη, επειδή οι μισθοί συμπιέζονται, λόγω του κόστους ανταγωνισμού ανάμεσα στις επιχειρήσεις και επειδή όλο και λιγότεροι χρειάζονται να εργάζονται για να παραχθεί η ίδια ποσότητα αγαθών. Γι’ αυτό το Κράτος πρέπει να εχει ένα γενικό σχέδιο, ώστε να προστατέψει το εισόδημα του εργαζόμενου, που θα εχει σαν στόχο να εξασφαλίσει εργασία σε όλους, όπως άλλωστε προβλέπει και το Ελληνικό Σύνταγμα, μειώνοντας τις ώρες εργασίας από όλους τους εργαζομένους, με πλήρη αμοιβή. Σ’ ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορώ να παραθέσω 10 κύρια σημεία.

1. Παραγραφή του Δημοσίου χρέους προς τους Ξένους, ρύθμιση των χρεών των Ελλήνων και άμεσο σταμάτημα των κατασχέσεων των περιουσιακών τους στοιχείων. 2. Εργασία και όχι απασχόληση για όλους τους Ελληνες. Για τους Ξένους ,εάν και εφόσον υπάρχουν κενές θέσεις εργασίας. 3. Οι Τράπεζες, κάτω από κρατική διαχείριση σε ένα Δημοκρατικό Κράτος με θεσμούς κοινωνικού ελέγχου. 4. Έξοδος της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Να επανέλθουμε στη Δραχμή, με ελεύθερη πλεύση. 5. Τελωνιακοί δασμοί μελετημένοι σε όλα τα εισαγόμενα εμπορεύματα. 6. Επιδότηση των Ελληνικών εξαγωγών. 7. Βαριά φορολόγηση όλων των ειδών πολυτελείας. 8. Επιδότηση όλων των ειδών Πρώτης Ανάγκης, ώστε να έχουμε χαμηλό κόστος εργασίας. 9. Χρηματοδότηση για παραγωγικές επενδύσεις και σχεδιασμός της ανάπτυξης με πενταετή προγράμματα. 10. Αναδιάρθρωση του Δημοσίου Τομέα με την ανάληψη του μονοπωλίου, από το Κράτος, στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Περίθαλψης(ασφάλισης και συνταξιοδότησης).

Το κράτος τέλος θα πρέπει να ενισχύσει κάθε προσπάθεια δημιουργίας ελεύθερων συνεταιρισμών των παραγωγών και να επέμβει, όπου χρειαστεί, για να τους απαλλάξει από τους τοκογλύφους και τους μεσάζοντες, βοηθώντας παράλληλα την ελεύθερη διάθεση των εμπορευμάτων τους απευθείας στους καταναλωτές.

ΚΩΤΣΙΟΜΥΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

[Obelix]

Ενδιαφέρον και διαφωτιστικό το παραπάνω κείμενο. Δύο αντιρρήσεις:

1) Ο Γ. Κωτσιομύτης δεν αναφέρει πουθενά στις προτάσεις του την απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση όλων των ξένων, κατ' αρχήν, κεφαλαίων που βρίσκονται στην Ελλάδα - βιομηχανία, τράπεζες, τα παντα - και την λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο, καθώς και του ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟΥ κεφαλαίου. Δεν αναφέρει επίσης την γερή προοδευτική φορολόγηση του ιδιωτικού μεγάλου κεφαλάιου γενικά, την απαλλοτρίωση όλων των βιομηχανιών που έκλεισαν και την επαναλειτουργία τους υπό εργατικό έλεγχο, και την καταβολή τέλος ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ εκ μέρους του μεγάλου κεφαλαίου (με έκτακτη εισφορά ή και συντηριτική ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ, αν χρειαστεί) τόσο στους Έλληνες εργαζόμενους που έμειναν επί σειρά ετών άνεργοι επειδή στην θέση τους απασχολήθηκαν αλλοδαποί με απαράδεκτους μισθούς, ασφαλιστικά,κλπ., και σε όσους αλλοδαπούς επαναπατρισθούν.

2) Ο Γ. Κωτσιομύτης προτείνει:

[quote:d7939968bd="Κωτσιομυτης Γιωργος"]...ρύθμιση των χρεών των Ελλήνων και άμεσο σταμάτημα των κατασχέσεων των περιουσιακών τους στοιχείων...

[Ολι Ρεν]

[quote:6244e9c70e="Obelix"]Ενδιαφέρον και διαφωτιστικό το παραπάνω κείμενο. Δύο αντιρρήσεις:

Ο Γ. Κωτσιομύτης δεν αναφέρει πουθενά στις προτάσεις του την απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση όλων των ξένων, κατ' αρχήν, κεφαλαίων που βρίσκονται στην Ελλάδα - βιομηχανία, τράπεζες, τα παντα - και την λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο, καθώς και του ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟΥ κεφαλαίου. Δεν αναφέρει επίσης (………)