patari.org

[με τον λαό]

Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων





Μετά από προ-συγκέντρωση στο Μοναστηράκι μέλη των ενόπλων δυνάμεων με στολή και με πολιτικά κατευθύνθηκαν προς το Σύνταγμα μοιράζοντας ανακοίνωση με τα αιτήματα τους.
Τα συνθήματα τους δόνησαν τον αέρα, μπροστά απ’ το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και χειροκροτήθηκαν ενθουσιωδώς απ’ τους πολίτες που έτυχε να βρεθούν στο Σύνταγμα χθες Δευτέρα το απόγευμα ήταν:

ΛΑΟΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΔΝΤ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ

Την εκδήλωση οργάνωσε ο ΣΥΣΜΕΔ (Σύνδεσμος Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων)

Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι σε συνθήκες κοινωνικής κρίσης οι μηχανισμοί της εκτελεστικής εξουσίας, ο στρατός αλλά και η αστυνομία, τείνουν να αποσυντεθούν και ορισμένα τμήματα τους να περάσουν με τον λαό. Το καθήκον της πατριωτικής αριστεράς είναι να συνεισφέρει σ’ αυτή την διαδικασία ώστε οι ένοπλες δυνάμεις, κυρίως οι οπλίτες να κάνουν το βήμα στο πλευρό του λαού και όχι να σταθούν απέναντι του.

[Επισκέπτης]

Δέστε τι λέει ο Γερμανο-μαλ*κας στο Τζέφρυ και στην συμμορία του. Τους στέλνει στα σίγουρα στην κρεμάλα.

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=131175&cid=8

[Επισκέπτης]

ο νεοφασίστας μιλάει για ελευθερία του τύπου

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=130928&cid=9

[λατάκι βρεγμένο]

"οχι στην νέα κατοχή-προδότες στην βουλή"

ΛΑΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙ-ΛΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ.

[λαική χούντα]

"Οχι στην νέα κατοχή-οι νεοπροδότες στο Γουδί"

ΛΑΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙ-ΛΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

[Επισκέπτης]

Οπως εξελίσσονται τα πράγματα μέχρι το τέλος του χρόνου το πολύ αντε στα μέσα του 2011 θα γίνει ότι στην Αργεντινή. Οπου.

"Οι γέροι με πέτρες στα χέρια να παρακινούν τους νέους να πάνε μπροστά, εκείνοι με τα κοστούμια και τις γραβάτες που έσπαζαν τις πλάκες των πεζοδρομίων και εφοδίαζαν τις πρώτες γραμμές, μαγαζάτορες που πρόσφεραν νερό και ένα μέρος να ξαποστάσουν όσοι έπαιρναν μέρος στη μάχη για να συνεχίσουν. Αυτό το αγωνιζόμενο και παθιασμένο πλήθος που τρόμαζε τα ΜΜΕ,και όλο το πολιτικό κατεστημένο όσο ήλπιζε ότι θα γεννηθεί ένα νέο μέλλον, μία νέα πραγματικότητα και, όπως όλες οι γέννες, έτσι και αυτή ήταν επώδυνη και αιματηρή"

... Ο αργεντίνικος λαός, χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια, το ονομαστόcacerolazo, αρνήθηκε να δεχτεί τις επιταγές της "νεοφιλελεύθερης" πολιτικής και απάντησε δυναμικά στην τρομοκρατία του κράτους και των πολιτικών.
Ο αργεντίνικος λαόςι εκείνες τις μέρες του Δεκέμβρη, που βγήκε μαζικά στους δρόμους, δημιουργώντας τις λαϊκές συνελεύσεις της γειτονιάς, που μετά από πολλούς δύσκολους, αλλά ελπιδοφόρους μήνες άρχισαν να συντονίζονται με το κίνημα των ανέργων, τα εργατικά συνδικάτα. Οι καταλήψεις εργοστασίων, βιομηχανιών και κάθε είδους επιχειρήσεων, άρχησαν που λειτουργούν πια υπό τον έλεγχο των εργατών και εργαζομένων, η ανταλλαγή προϊόντων χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος, το πασίγνωστο πια trueque, που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα έχει δημιουργήσει μια δυαδική εξουσία που η κάθε κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να καταργήσει

[Γαβριάς]

Πολλοί προσδοκούμε με λαχτάρα την πραγματική Χούντα των φτωχών που θα καθίσει στον σβέρκο των παρασίτων, των κοπριτών, των κάθε λογής πλουσίων που θησαύρισαν με "θεμιτό" ή αθέμιτο τρόπο.
Αυτό δεν θα γίνει μόνο από εκδίκηση. Θα γίνει κυρίως από φυσικό νόμο. Είναι ο νόμος που οι πολλοί κυριαρχούν στους λίγους. Η φυσική ισορροπία.

Η λέξη Χούντα είναι παρεξηγημένη. Η Χούντα έχει γνωρίσει την παρωδία και το κακέκτυπο πολύ περισσότερο απ' ό,τι η εκπορνευμένη δημοκρατία στις διάφορες μορφές της.

Ο Μαρξ, μιλώντας για "δικτατορία του προλεταριάτου", δεν είχε προλάβει τις εθνικιστικές κωμωδίες που επέβαλαν ως "Χούντες" οι αμερικάνοι στις μπανανίες της Ν. Αμερικής ή τους διάφορους Παπαδοπουλαίους που διόρισαν σαν "εθνοσωτήρες" στις διεσπαρμένες αποικίες τους.
Τον 19ο αιώνα υπήρχαν η αποικιοκρατία, η βασιλεία, η δημοκρατία, η αριστοκρατία, η μοναρχία αλλά δικτατορία, ως πολίτευμα που να εφαρμόζεται πρακτικά, δεν υπήρχε. Ο απλός λόγος γι´αυτό ήταν τα απέραντα περιθώρια ολοκληρωτισμού που παρείχαν τα "παραδοσιακά" πολιτεύματα και δεν χρειαζότανε να επιστρατεύσει για την αυτοπροστασία του το Σύστημα μια "απολυταρχικότερη" μορφή εξουσίας.

Η ανάγκη για "Χούντες", δηλαδή για παρωδίες Χούντας, ήρθε κατόπιν, με τις αστικές μεταρρυθμίσεις που αποτέλεσαν μια προσωρινή υποχώρηση και γι' αυτό συνοδεύονταν και με την "αυτοαναίρεσή" τους, δηλαδή την αστική επινόηση της κατάλυσης της "δημοκρατίας" για να ξαναπάρουν οι παράσιτοι πίσω ό,τι υποκρίθηκαν πως απεμπολούν ως δικαίωμα.

Από αυτά είναι ξεκάθαρο πως ο όρος Χούντα ή Δικτατορία, έτσι όπως εμφανίστηκε ιστορικά στον 20ό αιώνα, είναι, πέρα από διακωμώδηση, ένα κακέκτυπο ολοκληρωτισμού εντελώς διαφορετικό από εκείνο που προέβλεπε το Ρωμαϊκό Πολίτευμα για τις καταστάσεις κινδύνου και την διαφύλαξη της Δημοκρατίας, όταν αυτή κινδύνευε. Και το οποίο, σαν ειδική Πολιτειακή ρύθμιση ήταν εκείνο που είχε υπ' όψιν του και ο Μαρξ ως ιστορικό δεδομένο. Η Χούντα ή Δικτατορία είναι η προσωρινή Υπερεξουσία, σε ένα επιφορτισμένο πρόσωπο που έχει αποστολή να ανακόψει την απολυταρχική διολίσθηση και να επαναφέρει τις συνθήκες εκείνες που εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας. Και γι´αυτό το λόγο η Υπερεξουσία του Ρωμαίου Δικτάτορα ήταν μια ανεπιθύμητη αρχηγική θέση που κανένας λογικός δεν ήθελε να αναλάβει, όπως κανείς δεν θέλει να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά.


Στις "Χούντες" του 20ού αιώνα, τις παρωδίες, δεν γνωρίσαμε κανένα θηριώδη "ολοκληρωτισμό" κατά τον οποίο η ασυδοσία, η παρανομία και η σαπίλα θα τιμωρούνταν με αμείλικτη σκληρότητα. Κάτι τέτοιο δεν έπραξε ούτε ο Χίτλερ, ούτε ο Μεταξάς, ούτε ο Παττακός, ούτε ο Φράνκο, ούτε ο Πινοσέτ, ούτε κανένας. Ο μόνος θηριώδης ολοκληρωτισμός ήταν εκείνος που εξαντλούνταν σε αυτούς που διψούσαν για δικαιοσύνη και νομιμότητα. Και γι´αυτό, από τυπική αλλά και ουσιαστική άποψη όλοι αυτοί οι εντολοδόχοι "εθνικόφρωνες" δεν αποτέλεσαν Χούντες. Ήταν σωσίβια του αστικού συντηρητισμού. Οι Τεταρτοαυγουστιανοί δεν υπήρξαν περισσότερο αντικομμουνιστές από τους "δημοκράτες" Γ. Παπανδρέου, Βενιζέλο κλπ. Οι υποτιθέμενες "Χούντες", ως υποτιθέμενοι "εχθροί" της αστικής "δημοκρατίας", έκαναν όλη την βρώμικη δουλειά των κυρίαρχων τάξεων που επικαλούνται την "Δημοκρατία", την ελευθερία, το Σύνταγμα και την νομιμότητα, χωρίς όμως οι τελευταίες να χρεωθούν την ρετσινιά του ηθικού αυτουργού.

Υπ' αυτό το πρίσμα, οι "χούντες" του 20ού αιώνα, στυγνές, δολοφονικές και απάνθρωπες για τα συμφέροντα του λαού, υπήρξαν απλές "οδοντόκρεμες" από άποψη πραγματικού ολοκληρωτισμού. Ο μόνος ολοκληρωτισμός τους ήταν η καπιταλιστική Υπερεξουσία, ένα περιβάλλον που όχι μόνο εξακολουθούν και ευδοκιμούν τα ασύδοτα καθάρματα αλλά πολλαπλασιάζονται και πιο έυκολα.
Απόδειξη σε τούτο είναι πως τα ψευδο"κομμουνιστικά" καθεστώτα της Α. Ευρώπης, και ιδίως εκείνο του Στάλιν, ολοκληρωτικά και αυτά αλλά για τα συμφέροντα μιας ειδικής γραφειοκρατικής κάστας και όχι μιας καπιταλιστικής οικονομίας, και συνεπώς όχι φασιστικά όπως κάποιοι αντικομμουνιστές θα ήθελαν να τα συμπεριλάβουν, υπήρξαν απείρως αυστηρότερα και "χουντικά" στην πάταξη κάθε αντεθνικού, εγκληματικού και αντικοινωνικού αποστήματος. Η ροπή τους αυτή, όπου δεν εμπόδιζε τα κεκτημένα της κάστας, ήταν η επαναστατική δέσμευση (και το άλλοθι) για την πραγματοποίηση της Δικτατορίας των φτωχών έναντι των πλουσίων. Και κακά τα ψέμματα, σε σύγκριση με τις χούντες-οδοντόκρεμες που ευδοκίμησαν στον δυτικό κόσμο για να κάνουν την βρώμικη δουλειά του "δημοκρατικού" καπιταλισμού, τα ψευτο"κομμουνιστικά" καθεστώτα υπήρξαν όντως ολοκληρωτικά, όντως "χουντικά", εκεί που έπρεπε να λειτουργήσουν ως τέτοια και να αποκομήσει ο λαός μια ωφέλεια.


Μια πραγματική, σκληρή και αμείλικτη Χούντα, αδίστακτη και εκδικητική, των φτωχών έναντι των πλουσίων παρασίτων και των υποκόμων-νταβατζήδων τους και κάθε λογής αποβράσματος είναι διαχρονικά ευχής έργο. Μόνο με μια τέτοια Χούντα, εφιαλτική για τους κοπρίτες κάθε κλίμακας, θα αποδώσει γνήσια δικαιοσύνη με ικριώματα, λαιμητόμους, κρεμάλες και τουφεκισμούς.
Οι ηθικολόγοι ψευτοδημοκράτες είναι καμουφλαρισμένοι χαφιέδες και οικόσιτοι του ίδιου Συστήματος που δεν διστάζει να παράξει την κακέκτυπη Χούντα, εκείνη που αποτελεί το Βασίλειο της ασυδοσίας και αποτελεί την "άλλη όψη" στο ίδιο κοινοβουλευτικό νόμισμα.

[Γαβριάς]

Σε επίμετρο της παραπάνω ανάρτησης, ή και ως επαλήθευση, αξίζει να σημειώσουμε τις αντιδράσεις των τυπικών χουνταίων και ουσιαστικών νοσταλγών της Μεταξικής και Απριλιανής αλητείας στις σημερινές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ με τα πανώ στην Ακρόπολη που παρότρυναν τον κόσμο σε εξέγερση, έστω για το θεαθήναι.



Οι αντιδράσεις των νοσταλγών του παλαιού, "μη νεοταξικού", δωσιλογισμού ήταν μεταξύ άλλων η χρήση του όρου "κατσαπλιάδες" για όλους εκείνους που -έστω από επαγγελματική-κομματική υποχρέωση- προέβησαν στην συγκεκριμένη εντυπωσιακή πράξη.
Οι νοσταλγοί του παλαιοταξίτικου δωσιλογισμού, αγανάκτησαν που οι καλοί μπάτσοι δεν μπουζούριασαν τους "κατσαπλιάδες" και αυτό βέβαια για την γκλάβα τους αποτελεί άλλη μια ένδειξη πως ο εβραιοσιωνισμός και οι βδελυροί μπολσεβίκοι κυβερνούν το ντόπο κατόπιν εξουσιοδοτήσεως του Εωσφόρου, χωρίς ωστόσο να το πάρουμε ποτέ χαμπάρι και κατά τα άλλα με τον ΣΕΒ και την "Ελεύθερη Αγορά" να ζούν και να βασιλεύουν.

Οι νοσταλγοί του παλαιοταξικού δωσιλογισμού, του παραδοσιακού, το πώς εννοούν και πως φαντάζονται σήμερα, εν μέσω γενικευμένου στραγγαλισμού την λαϊκή ευημερία στο πλάι μιας "εθνικής ανεξαρτησίας" που καμώνονται ότι επιθυμούν, είναι κάτι που μόνο οι ίδιοι ξέρουν. Σίγουρα, την ευημερία του λαού την αντιλαμβάνονται απλοϊκά: να ευημερούν οι μαυραγορίτες, οι καταδότες και οι βασανιστές. Ακριβώς γι' αυτό ενοχλούνται που ο "ιερός χώρος της Ακρόπολης" μολύνθηκε από πανώ που καλούσαν σε εξέγερση. Ο χώρος της Ακρόπολης, που υποτίθεται ότι τον θεωρούν και πάναγνο, δεν είναι η καθαρότερη και πιο ελεύθερη σπιθαμή που απόμεινε για να εκφράσει μια κραυγή απόγνωσης και οργής. Τον θέλουν "αμόλυντο" για να σουλατσάρουν αποστειρωμένοι πανύβλακες με σχιστά ματάκια ή άρειες επιδερμίδες που κατόπιν θα αγοράσουν και τσολιαδάκια και άλλα χτυπητά σύμβολα πατριδοεμπορείας.

Κατά τα άλλα, οι "εθνικισταί" είναι εκείνοι που επιθυμούν να φύγει ο Γιωργάκης, μιλάνε για ΓΟΥΔΙ ή δηλώνουν άμα λάχει και "επαναστάται" όπως οι συνταγματάρχαι. Όμως στις δύσκολες ώρες, ασφαλώς, σπεύδουν οι ίδιοι να επιβεβαιώσουν τί κουμάσια είναι. Και τότε έντρομοι που κλειδωνίζεται το προδοτικό καθεστώς επικαλούνται τους "καλούς μπάτσους", που τόσο καλά έχουν αποδείξει στην πλειονότητά τους και βάσει του μισθουλάκου, με ποιανού το μέρος πάνε "για το καλό" πάντα "της πατρίδας", οι εθνικόφρονες κι αυτοί μπάτσοι...


Περιττό να διευκρινιστεί ότι και για τις συγκεντρώσεις των στρατιωτικών, την ίδια αντιδημοκρατική και αντιλαϊκή χολή έφτυσαν, οι στρατόγκαβλοι των αμερικανικών εθνοσωτήριων επεμβάσεων. Αποτελούν σε κάθε περίπτωση το ακραίο, "ακροδεξιό" δεκανίκι της αστικής "Δημοκρατίας" που λέγαμε...

[Kostas oikodomos]

Οποτεδήποτε οποιαδήποτε μορφή κυβέρνησης προσπαθήσει να παραβιάσει αυτές τις αρχές και να τις ανατρέψει είναι αναφαίρετο δικαίωμα του λαού να την αλλάξει η να την καταργήσει και να εγκαθιδρύσει μια νέα κυβέρνηση.

H κυβέρνηση του Τζέφρυ εχει καταπάτηση κάθε προεκλογική της διακύρηξη Επομένως χρέος του Ελληνικού λαού βάσει και τού συντάγματος είναι να την διώξει με όλα τα μέσα.


Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

«Η ελευθερία μας εξαρτάται από τη διατήρηση και την υπεράσπιση του Συντάγματος, μια και οι πατέρες ιδρυτές του Έθνους μας το κατοχύρωσαν. Ο λαός των ΗΠΑ είναι ο νόμιμος κυρίαρχος του Κονγκρέσου και των δικαστηρίων που δεν υπάρχουν για να ανατρέψουν το Σύνταγμα, αλλά για να καταδιώκουν όσους προσπαθούν να το διαστρεβλώσουν καταπατήσουν» (Αβραάμ Λίνκολν)

«Ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίον θα πρέπει ο λαός να διατηρήσει το δικαίωμα του να κατέχει και να φέρει όπλα είναι σε τελευταία ανάλυση η ανάγκη αυτοπροστασίας του εαυτού του εναντίων μιας τυραννικής διακυβέρνησης» (Τόμας Τζέφερσον)

«Να φυλάγετε με ζήλο την δημόσια ελευθερία σας. Να αντιστέκεσθε σθεναρά σε οποιονδήποτε πλησιάσει απειλητικά σε αυτό το πολύτιμο πετράδι. Δυστυχώς τίποτε δεν μπορεί να το διατηρήσει άθικτο εκτός από την χρήση ωμής βίας. Αν αμελήσετε να αντισταθείτε στην τυραννική βία των κυβερνήσεων ,είστε αναπόφευκτα καταδικασμένοι»
(Πάτρικ Χένρυ)

«Οι Αμερικανοί δεν πρέπει να φοβούνται την κάθε κυβέρνηση, μια και έχουν το μοναδικό προνόμιο να είναι οπλισμένοι προνόμιο που κανένας άλλος λαός δεν διαθέτει»
(Πρόεδρος ΗΠΑ Τζέημς Μάντισον)

O George Mason είχε εξηγήσει? Τι είναι πολιτοφυλακή; Είναι ο ένοπλος λαός. Το αναφαίρετο δικαίωμα οπλοκατοχής και οπλοφορίας. «Η εξουσιοδότηση στο λαό να έχει την δυνατότητα συγκρότησης μιας παλλαϊκής πολιτοφυλακής μη κυβερνητικής που θα κατοχυρώνει την ελευθερία των πολιτών από κάθε απειλή, εξωτερική η εσωτερική»

Ο Τόμας Τζέφερσον ανέφερε στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Συντάγματος των ΗΠΑ που έγινε νόμος. «Εγκαθιδρύονται κυβερνήσεις με την υποστήριξη των πολιτών, οι οποίες αντλούν τις νόμιμες εξουσιοδοτημένες εξουσίες τους με την συγκατάθεση των κυβερνούμενων. Οποτεδήποτε οποιαδήποτε μορφή κυβέρνησης προσπαθήσει να παραβιάσει αυτές τις αρχές και να τις ανατρέψει είναι αναφαίρετο δικαίωμα του λαού να την αλλάξει η να την καταργήσει και να εγκαθιδρύσει μια νέα κυβέρνηση. Όταν η κυβέρνηση φοβάται τον λαό, υπάρχει ελευθερία. Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία»
(Τόμας Τζέφερσον)

«Μια από τις βασικές προûποθέσεις για την νίκη του σοσιαλισμού είναι ο εξοπλισμός των εργατών και ο αφοπλισμός της μπουρζουαζίας» (Βλαντιμίρ Λένιν)

Η «Ελβετία υποχρεώνει κάθε άνδρα να έχει όπλο και να εκπαιδεύεται στη χρήση του. Έχει μια από τις χαμηλότερες εγκληματικότητες σε όλο τον κόσμο»

Να ποιά να είναι τα δικαιώματα των πολιτών και των λαών που πρέπει να γνωρίζει και να υπερασπίζει κάθε λαός αν θέλει να είναι πραγματικά ελεύθερος και όχι δούλος.

[καραμπίνα επαναληπτική]

Στ’ άρματα, στ’ άρματα…

Τρίτη, 4 Μαΐου 2010, Ζούγκλα

Δ. Κ.

Η φράση που είχε πει νευριασμένα και απειλητικά στους υπαλλήλους της Βουλής ο τότε πρόεδρος του Κοινοβουλίου, αείμνηστος Γιάννης Αλευράς, ότι τη Βουλή μπορούν να την κλείσουν μόνο τα τανκ, δείχνει από την ιστορική εξέλιξη των πραγμάτων να έχει ξεπεραστεί.

Και αυτό γιατί πριν από λίγο οι υπάλληλοι της Βουλής, με μια σκληρή ανακοίνωσή τους, καλούν τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν μαζικά στην τετράωρη στάση εργασίας την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010, εμποδίζοντας έτσι την κατάθεση του αντεργατικού – όπως υπογραμμίζουν στο δελτίο Τύπου – νομοσχεδίου.

Το διοικητικό συμβούλιο των υπαλλήλων της Βουλής, πέρα από το κάλεσμα για συμμετοχή στην απεργία της ΑΔΕΔΥ, πάει κι ένα βήμα παραπέρα, ασκώντας δριμεία κριτική στο πολιτικό σύστημα.

«Για την κρίση που πλήττει τη χώρα μας δε φταίνε οι εργαζόμενοι, όπου κι αν εργάζονται, αλλά οι κυβερνήσεις που με τις επιλογές και παραλείψεις τους έφεραν τη χώρα σ’ αυτό το τέλμα. Ζητάμε να ανακληθούν τα αντιλαϊκά μέτρα που πλήττουν όλους τους εργαζόμενους και υποβαθμίζουν το βιοτικό επίπεδο και τη ζωή μας.

Υπογραφή: Σύλλογος Υπαλλήλων της Βουλής»