patari.org Αρχική σελίδα patari.org
Χώρος συζήτησης της πατριωτικής αριστεράς
 
 Συχνές ΕρωτήσειςΣυχνές Ερωτήσεις   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Κατάλογος ΜελώνΚατάλογος Μελών   Ομάδες ΜελώνΟμάδες Μελών   ΕγγραφήΕγγραφή 
 ΠροφίλΠροφίλ   Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 2 ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ Χ. ΑΥΓΗΣ ΣΤΟ Ν.ΗΡΑΚΛΕΙΟ

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Στο περιθώριο
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Mεσοβεζικο κειμενο
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 12:08 pm    Θέμα δημοσίευσης: μαλιστα Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

***********************************
Αρχική ανάρτηση: Τρι Νοέ 05, 2013 9:28 am
Μετακινήθηκε στο περιθώριο
στις Τρι Νοέ 05, 2013 1:08 pm
επειδή κρίθηκε οτι δεν προσφέρει τίποτε στη συζήτηση
***********************************
Αυτο το κειμενο το παραθετω γιατι ειναι το πρωτο επωνυμο κειμενο αναρχικου για την ιστορια στο Ν Ηρακλειο.Π
Αυτος που το εγραψε ανηκει στην Αντιεξουσιαστικη κινηση
Οι έκδηλες μορφές της εθνικιστικής υποκρισίας, οι θύτες και τα θύματα.


Τo να αποκαλεί κανείς «ήρωες», δυο άτομα με κορμοστασιά και ύφος μπράβου της νύχτας (ο ένας άλλωστε αυτή την δουλεία έκανε) επειδή ήταν μέλη ενός φασιστικού κόμματος δείχνει απλά και ξεκάθαρα την επιφανειακή και χωρίς βάθος συγκρότηση του νεοελληνικού εθνικιστικού φαινομένου. Καθημερινά σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών σκοτώνονται αρκετοί άνθρωποι του κοινού ποινικού δικαίου με τον ίδιο σωματότυπο, το ίδιος ύψος μαγκιάς και μάτσο αρρενωπότητας, αλλά δεν μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματα τους. Αυτό φαίνεται και από την ταχύτητα και την ευκολία που η ΧΑ έτρεξε να τους υπερασπισθεί σε αντίθεση με τον Γ. Ρουπακιά που ακόμα τον αρνείται ως δικό της. Αυτή η εργαλειακή σπέκουλα δείχνει την αληθινή υπόσταση του εθνικιστικού μορφώματος που επιβραβεύει μόνο όσους της είναι χρήσιμοι. Αυτή είναι και η μέγιστη απάτη της εθνικιστικής υποκρισίας.

Ο χαρακτηρισμός δε “ρομαντικός” για έναν εκ των θυμάτων επειδή δεν έχουν τι άλλο να πουν, απλά αποτελεί ένα λεκτικό σχήμα άνευ ουσίας με στόχο την ενίσχυση της συναισθηματικής φόρτισης. Ο ρομαντισμός ήταν συστατικό στοιχείο του φασισμού έναντι στον ορθό λόγο του διαφωτισμού. Η ιστορία έδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο τα επιτεύγματα του φασισμού και του ρομαντισμού του στο Νταχάου. Αν δεν έχουν να μιλήσουν λοιπόν οι εθνικιστές για τίποτα άλλο πέρα από το πόσο γυμνασμένοι ήταν οι νεκροί τους καλύτερα να σιωπήσουν.


Ο Παύλος Φύσσας ήταν ένας μουσικός και η δράση του, ο τρόπος ζωής του κλπ μίλησαν από την πρώτη στιγμή μετά την δολοφονία του γιατί είχαν κάτι να πουν. Αντίθετα ο Γιώργος Φ & Ο Μάνος Κ που έπεσαν νεκροί πέρα από τις φωτογραφίες στο facebookμε τους γραμμωμένους κοιλιακούς και στα γυμναστήρια δεν έχουν κάτι να διηγηθούν μέχρις στιγμής. Οι δυο εθνικιστές κατά δήλωση της ΧΑ ήταν μέλη της και φρουρούσαν τα γραφεία της οργάνωσης στον Ν. Ηράκλειο, σε αντίθεση με τον νεκρό στο Κερατσίνι που ήταν σε μια καφετέρια και έβλεπε μπάλα. Αυτό το σημείο χρήζει προσοχής.

Οι δυο νεκροί εθνικιστές στην ουσία έπεσαν θύματα της δικιά τους δολοφονικής βίας μιας και θέρισαν ότι έσπειραν με την δολοφονία στο Κερατσίνι: Ένα ατέρμονο μίσος. Και οι τρεις τους ως θύματα όμως έχουν κάτι κοινό που τους συνδέει έχασαν την ζωή τους εκατέρωθεν από τους κάθε λογής ειδικούς της βίας.

Η Χρυσή Αυγή ανέλαβε να καθαρίσει την Ελλάδα από τα “διαφορετικά μιάσματα”, από την άλλη πλευρά κάποιοι αυτόκλητα αναλαμβάνουν να ανταποδώσουν οφθαλμό αντί οφθαλμού προς την ΧΑ σκοτώνοντας 2 μέλη της και τραυματίζοντας ακόμα έναν. Την ίδια στιγμή η κοινωνία θεατής βλέπει το κράτος ως μόνο εγγυητή να της υπόσχεται ότι μόνο αυτό μπορεί να εγγυηθεί την ομαλότητα, ταυτόχρονα κόβοντας και άλλο τους μισθούς, βάζοντας φόρους, απολύοντας και άλλα πολλά που θα περάσουν στα ψιλά. Η εξουσία του τρόμου πλέον προσφέρει άφθονο θέαμα αφού δεν μπορεί να προσφέρει άρτο.

Είναι πέρα από αυτονόητο ότι του καθενός ο θάνατος μας ενδιαφέρει, ακόμα και αυτών που είναι αντίπαλοι. Αυτό δεν το κάνουμε επειδή είμαστε ειρηνιστές ή φιλάνθρωποι αλλά διότι ως Αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την ζωή και όχι για τον θάνατο, εγγενή στοιχείο ηρωισμού του φασισμού και του εθνικοσοσιαλιστικού ιδεώδους. Αυτή η αγάπη για την ζωή είναι που μας κάνει να είμαστε ενάντια στην βία των στρατών, της αστυνομίας και γενικά να μην αποδεχόμαστε την λατρεία του νεκρού ή ανάπηρου ήρωα ως ένδειξη του όποιου μεγαλείου. Δεν ζητάμε το μάτι του αντιπάλου ως εκδίκηση ακόμα και αν έχουν βγάλει το μάτι κάποιου δικού μας συντρόφου.

Η χθεσινή επίθεση δεν αποτελεί χτύπημα στον φασισμό άλλα στρέφεται ενάντια του αντιφασιστικού κινήματος, μιας και επιβεβαιώνεται σε κάποιους η θεωρία των δυο άκρων, τoν πόλεμο συμμοριών, θεωρίες συνωμοσίας και άλλες τέτοιες ανοησίες που ακούμε καθημερινά από τα ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια της εξουσίας.

Το γνωρίζουν όλοι ότι χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από 12 σφαίρες ή ένα ένοπλο χτύπημα όσο συμβολικό και αν είναι, για να ξεριζωθεί ο φασισμός ως κοινωνική σχέση, γιαυτό και ιστορικά ως επαναστάτες – Κοινωνικοί Αναρχικοί, έχουμε υποστηρίξει την προτίμηση μας στους συλλογικούς αγώνες μέσα στην κοινωνία, τα εργοστάσια και όπου οργανώνουν οι άνθρωποι αδιαμεσολάβητα την αντίσταση τους. Και πάλι ο λόγος δεν είναι ότι είμαστε ειρηνιστές, αλλά ότι πιστεύουμε και μαχόμαστε για την μεταστροφή του ανθρώπου προς την μεγαλειώδη ιδέα της ελευθερίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης. Η βία για μας δεν είναι ένα εύκολο μέσο, αλλά ένα τρόπος δύσκολος στην απόφαση και μόνο την ύστατη στιγμή και πάλι μόνο τότε.

Το χειρότερο στην όλη υπόθεση με το χθεσινό συμβάν είναι, ότι άσχετα με το πως θα το υποστηρίξουν αυτοί που το έκαναν, η δημιουργία μιας εικόνας που μοιάζει ίδια στα μέσα καθαγιάζοντας τον σκοπό και αναγάγει την βία ως καθολικό φαινόμενο, την συσχετίζει ως όμοια χωρίς να διαχωρίζει το περιεχόμενο του αγώνα και εξομοιώνει όλα τα δρώντα υποκείμενα ως “τα ίδια και τα αυτά” δημιουργώντας στα θύματα της πραγματικής βίας που δεν είναι άλλη από την κοινωνική ανισότητα, ως δράστες οι οποίοι συμπλεγματικά υποφέρουν από “ταύτιση με τον επιτιθέμενο”. Μια ψυχαναλυτική κατάσταση στην οποία ως αμυντικός μηχανισμός χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να ελέγξουν το άγχος που τους προκαλεί μια επιθετική συμπεριφορά, ως αποτέλεσμα μιας απειλητικής κατάστασης. Τότε επέρχεται ή ταύτιση με τον απειλούντα, είτε υιοθετώντας τα σύμβολα της εξουσίας και του κύρους του, είτε επιδεικνύοντας στην φαντασία ή την πράξη τη συμπεριφορά του.

Είμαστε όλοι ίδιοι, σαν την εξουσία, το φασισμό? Είμαστε παρακλάδια του ? Αν το αποδεχθούμε αυτό έχουμε ηττηθεί τόσο πολιτικά όσο και ηθικά.

Ας δείξουμε ότι είμαστε διαφορετικοί από τους δυνάστες μας. Ο αγώνας για μια κοινωνία που δεν θα εξουσιάζει ο θάνατος παραμένει διαχρονικός. Όπως και το διακύβευμα για την ελευθερία. Είναι το ίδιο και το αυτό.

Αργύρης Αργυριάδης
Επιστροφή στην κορυφή
Nikoss
Site Admin


Συμμετέχουν: 07 Απρ 08
Δημοσιεύσεις: 1808

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 10:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

από Σ.Ο. έγραψε:
Μόνο ένας τσάτσος του σαπισμένου καπιταλισμού θα μπορούσε να γράψει το παραπάνω κείμενο, το γεμάτο τυφλό μίσος και ψέματα, για τα δύο νέα παιδιά που δολοφόνησαν ξένες μυστικές υπηρεσίες, με την ελληνική ΚΥΠ και την αστυνομία σε ρόλο λακέ. Και αν δεν ήταν τσάτσος δεν θα αντιμετώπιζε τους δύο νεκρούς χρυσαυγίτες σαν ψόφια σκυλιά. Θα μπορούσε να αντιληφθεί το βασικό, που είναι η προσπάθεια (η μάταια) της εξουσίας να περάσει στην συνείδηση του ελληνικού λαού η κατασκευασμένη "θεωρία" των δύο άκρων η οποία θεμελιώθηκε στα νεκρά κορμιά πρώτα του Φύσσα και μετά των δύο Χρυσαυγιτών. Και οι τρεις έπεσαν θύματα επαγγελματιών δολοφόνων των μυστικών υπηρεσιών και όχι κάποιου Ρουπακιά ή «ιδεολόγων» τρομοκρατών. Και ίσως ακολουθήσουν και άλλα θύματα αν οι άχρηστοι που διαφεντεύουν την ζωή μας δεν συνειδητοποιήσουν ότι ο Ελληνικός λαός έχει συνέλθει από το λήθαργο της παλιάς του καλοπέρασης, και τα μαρτύρια που τώρα βιώνει έχουν αφυπνίσει και οξύνει την διάνυα του, ώστε να αντιλαμβάνεται όλα τα τερτίπια, όλα τα βρώμικα παιχνίδια της παραπαίουσας εξουσίας και δεν τα καταπίνει πλέον τα ψέματα τους αμάσητα. Και επειδή το ανωτέρω κείμενο, που υπογράφει κάποιος Αργύρης Αργυριάδης είναι μνημείο αναλγησίας και κουτοπονηριάς, δεν θα το στείλω στην παιδική χαρά αλλά στο «περιθώριο» για να υπάρχει ως μνημείο της απαξίας και του μίσους που νιώθει ο συντάκτης και οι όμοιοι του για τον απλό Έλληνα πολίτη που διαλέγει να αγωνιστεί από τις γραμμές της Χ.Α. που είναι ο "φασισμός" ενώ τα κόμματα της εξουσίας, ή αυτά που την στηρίζουν από την θέση της ψευδο-αντιπολίτευσης δεν είναι φασισμός αλλά ...δημοκρατία!!!

http://patari.org/forum/viewtopic.php?t=11320&postdays=0&postorder=asc&start=30&sid=212730e67aacffe57b6b2bdf654894a2
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    patari.org Αρχική σελίδα -> Στο περιθώριο Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Hellenic (Greek) by Alex Xenias - Διορθώσεις:Αλφόνσος Πάγκας