patari.org

[απελάτης]

Μετά την κατάρρευση της σοβιετικής ένωσης και την ανάδειξη των ΗΠΑ σε μοναδική υπερδύναμη, η παγκόσμια κατάσταση διαμορφώθηκε με τρόπο που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του καπιταλισμού, βάζοντας τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα μπροστά σε νέα προβλήματα και νέα καθήκοντα.

Φυλές και έθνη υπήρχαν και πριν την μετάβαση απ’ την φεουδαρχία στον καπιταλισμό. Ωστόσο η γένεση του εθνικού κράτους με τα σύνορα του, τα τελωνεία και τα διαβατήρια του είναι οργανικά δεμένη και ταυτόσημη με την γένεση του καπιταλισμού. Κι όμως σήμερα βλέπουμε να επιχειρείται απ’ τον ίδιο τον καπιταλισμό, στο στάδιο της έσχατης ιμπεριαλιστικής παρακμής του, αυτό που στις αρχές του 20ου αιώνα εθεωρείτο υπόθεση επιστημονικής φαντασίας: η υπέρβαση, ουσιαστικά, του εαυτού του, μέσα απ’ την απόπειρα του να σβήσει απ’ το πρόσωπο του πλανήτη τα εθνικά κράτη και τα ίδια τα έθνη.

Ο καπιταλισμός, αφού κατάφερε να επιζήσει αλλεπάλληλων οικονομικών κρίσεων και δύο παγκόσμιων πολέμων, υποχρεώνεται απ’ την χειρότερη κρίση που γνώρισε στην ιστορία του να αναζητήσει διέξοδο στο αδύνατο: Με εργαλείο την παγκοσμιοποίηση (απελευθέρωση) των αγορών, να κατευθύνει τις εξελίξεις στην επικράτηση , σε βάθος χρόνου, ενός μόνο παγκόσμιου τραστ που θα καταπιεί όλες τις επιχειρήσεις και όλα τα εθνικά κράτη, χωρίς εξαίρεση, ώστε μέσω μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, που οι ΗΠΑ δεν κρύβουν ότι είναι ο τελικός τους στόχος, να επιβληθεί στην ανθρωπότητα δελτίο σε όλα. Στην παραγωγή, στην κατανάλωση, στις γεννήσεις και οπουδήποτε μπορεί να σκεφτεί κανείς. Κάτι σαν το εφιαλτικό καθεστώς του «Μεγάλου Αδελφού», που συνέλαβε η φαντασία του Τζωρτζ Όργουελ.

Σκεπτικισμός όσον αφορά τις προοπτικές της παγκοσμιοποίησης και της παγκόσμιας κυβέρνησης υπάρχει σε όλους τους ισχυρούς συμμάχους των Αμερικάνων, στην Ευρώπη και στην Ασία. Δεν υπάρχουν όμως εναλλακτικές προτάσεις. Έτσι, παρά κάποιες ταλαντεύσεις, το κοινό συμφέρον υποχρεώνει όλους να ευθυγραμμίζονται με την αμερικάνικη υπερδύναμη με την οποία άλλωστε έχουν κοινή μοίρα. Και φυσικά το ίδιο κάνουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις αν και διακρίνονται για το περίσσευμα της δουλοπρέπειας τους.

Η παγκοσμιοποίηση και η νέα παγκόσμια τάξη που ονειρεύονται να εγκαταστήσουν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές με την υποστήριξη των συμμάχων τους βάζει ξανά στην ημερήσια διάταξη το εθνικά ζητήματα με μια ιδιότυπη μορφή που δεν έχει ίσως προηγούμενο σε άλλες εποχές. Αυτή τη φορά δεν είναι η αστική στην ηγεσία του αγώνα για την εθνική αυτοτέλεια, ανεξαρτησία και κυριαρχία. Αντίθετα συμμαχεί με τις ΗΠΑ για να πλήξει το ελληνικό έθνος και αυτό πρέπει να έχει σαφές στον καθένα. Υπ’ αυτούς τους όρους δεν νοείται εθνικός αγώνας, για ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και εθνική κυριαρχία, χωρίς αγώνα που συνδυάζει την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό με την πάλη εναντίον της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας και των κομμάτων της.

Η παγκοσμιοποίηση των αγορών, δηλαδή η καθολική κατάργηση της δασμολογικής, φορολογικής και νομισματικής προστασίας, η ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, κεφαλαίων και εργατικής δύναμης, επιτρέπει στις γιγάντιες πολυεθνικές επιχειρήσεις να αλωνίζουν ασύδοτα και να οδηγούν τα μη μονοπωλιακά κεφάλαια και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου στη χρεοκοπία, συνεπώς και τις προλεταριακές και μισο-προλεταριακές μάζες στην ανεργία (χωρίς να λογαριάσουμε τις επιπτώσεις της λαθρομετανάστευσης) και στην αποστέρηση του πληθυσμού απ’ τα στοιχειώδη μέσα της ύπαρξης του. Σε συνδυασμό προχωρούν και οι ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις για αποδόμηση του ελληνικού έθνους, κατακερματισμό και εκμηδένιση του ελληνικού εθνικού κράτους. Σ’ αυτές τις συνθήκες μπορεί και πρέπει να επιδιωχθεί η συγκρότηση ενιαίου μετώπου, αδιάσπαστα εθνικού και ταξικού, εργαζομένων και μικρομεσαίων αγροτών και επαγγελματιών στις πόλεις, εναντίον του ιμπεριαλισμού και ταυτόχρονα εναντίον της κυρίαρχης τάξης που συνωμοτεί με τον ιμπεριαλισμό για να πλήξει τον ελληνικό λαό, το έθνος και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.

Η χώρα μας βρίσκεται βυθισμένη σε μια πρωτοφανή εθνική και οικονομική κρίση και την ίδια στιγμή η σταλινική αριστερά και οι εξωκοινοβουλευτικές παραφυάδες βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους πολιτικής και ηθικής χρεοκοπίας. Όχι μόνο αρνούνται ν’ αναλάβουν τον αγώνα για τα εθνικά και ταξικά ζητήματα των εργαζομένων αλλά και τους αντιστρατεύονται συκοφαντώντας κάθε αντίσταση στον ιμπεριαλισμό και στις εγκάθετες κυβερνήσεις του, σαν εθνικιστική παρεκτροπή, σα ρατσισμό και φασισμό, και λειτουργούν σαν ιεραπόστολοι της καλυμμένης αμερικανόδουλης πολιτικής της Ν.Δ. και τής ανοιχτά πρακτορικής πολιτικής τού Γ. Παπανδρέου. Σαν αποτέλεσμα τα εθνικά ζητήματα, αδιαχώριστα απ’ τα οικονομικά και ταξικά, έχουν εγκαταλειφτεί στην διαχείριση της λαϊκής Δεξιάς και της ακροδεξιάς με ότι περιπλοκές και κινδύνους μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το μέλλον. Γι’ αυτό έχει κρίσιμη σημασία η αναγέννηση της Αριστεράς με έμφαση στο πατριωτικό στοιχείο για να ξεχωρίζει απ’ την Αριστερά του ιμπεριαλισμού, της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης. Ξεκινάμε αυτόν αγώνα με βαθειά και ακλόνητη πίστη στο μέλλον της Αριστεράς σα του μόνου πολιτικού και ταξικού ρεύματος που μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση του καπιταλισμού που ανάγεται σήμερα σε κρίση του ανθρώπινου γένους.

Όσοι αγώνες και όσες θυσίες κι αν χρειαστούν είμαστε βέβαιοι για την τελική νίκη, η οποία δεν είναι καθόλου μακριά. Όπως σωστά επισημάνει ο Λένιν η ανάπτυξη στην κατεύθυνση του υπέρ-ιμπεριαλισμού «εξελίσσεται κάτω από τέτοια πίεση, με έναν τέτοιο ρυθμό, με τέτοιες αντιφάσεις, συγκρούσεις και σπασμούς -όχι μόνο οικονομικούς, αλλά επίσης πολιτικούς, εθνικούς, κλπ, κλπ- ώστε πριν την συγκρότηση ενός και μόνο παγκόσμιου τραστ, πριν τα καθέκαστα εθνικά κεφάλαια δημιουργήσουν μια παγκόσμια "υπέρ-ιμπεριαλιστική" ένωση, ο ιμπεριαλισμός αναπόφευκτα θα εκραγεί, και ο καπιταλισμός θα μετασχηματιστεί στο αντίθετο του.»

[Εχθρός της Χρυσής Αυγής]

Η σταλινική αριστερά είναι σίγουρα σε ΗΘΙΚΗ κρίση, γιατί σε ιδεολογική είναι χρόνια τώρα. Ο τροτσκιστικός χώρος έχει τη δική του κρίση. Και αφού έχει φτάσει να διαχειρίζονται τα ζητήματα του εργατικού κινήματος, με '''οτι κινδύνους μπορεί να συνεπάγεται αυτό στο παρόν και στο μέλλον'', όπως λες, η λαικότατη δεξιά, η ακροδεξιά και προσπαθούν και οι φασίστες χειάζεται από μας, μια μίνιμουμ ιδεολογική πλατφόρμα πάνω σε
1. Την οικονομική κρίση,
2. Την εθνική κυριαρχία,
3. Τη λαθρομετανάστευση
με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου ταξικού μετώπου από όσους συμφωνήσουν.
Αυτό βέβαια σημαίνει άμεσο σταμάτημα της εμφάνισης χρυσαυγητών στο ΠΑΤΑΡΙ και επίσης της κριτικής τύπου life style για ψαράδες, γοργόνες και ''μάγκες'', για αποτελούσε πάντα και αποτελεί σήμερα περισσότερο από ποτέ τεράστιο εμπόδιο.

[ασάφεια]

[quote:6ae6c0b623="Εχθρός της Χρυσής Αυγής"]
...άμεσο σταμάτημα της εμφάνισης ...της κριτικής τύπου life style για ψαράδες, γοργόνες και ''μάγκες'', για αποτελούσε πάντα και αποτελεί σήμερα περισσότερο από ποτέ τεράστιο εμπόδιο.

[Εχθρός της Χρυσής Αυγής]

Ηθελα να γράψω ''γιατί αποτελούσε'' και όχι ''για αποτελούσε'' και εννοώ ότι τα οικογενειακά, τα προσωπικά του κάθε ανθρώπου, όσο και αν δείχνουν πράγματα για τον ίδιο δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται. Γιατί η παροιμία λέει ότι ''όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο μουσαφίρης''. Γιατί η ζωή χωρίζει τους ανθρώπους και η μαγκιά είναι να κρατάς όταν πρέπει το στόμα σου κλειστό.

[alfon]

[quote:f28b429ed9="Εχθρός της Χρυσής Αυγής"]
...
...
Αυτό βέβαια σημαίνει άμεσο σταμάτημα της εμφάνισης χρυσαυγητών στο ΠΑΤΑΡΙ ....