patari.org

[Ιστορικός]

Η Ζαχάροβα συγκρινε την επίσκεψη της Νούλαντ στον Νίγηρα με τις ενέργειές της στο Κίεβο κατά τη διάρκεια μαζικών διαδηλώσεων το 2013.
Η επίσημος εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας υπενθύμισε τη διανομή σάντουιτς και μπισκότων απο την αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια μαζικών διαδηλώσεων στην Ουκρανία το 2013-2014.

Κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων στο Κίεβο το 2013-2014, που τελικά οδήγησαν στην ανατροπή του Ουκρανού ηγέτη Βίκτορ Γιανουκόβιτς, η Νούλαντ ήταν μεταξύ των δυτικών αξιωματούχων που υποστήριξαν δημόσια τους διαδηλωτές. Η συνάντησή της με τους διαδηλωτές ήταν ευρέως γνωστή, κατά την οποία μοίρασε μπισκότα. Αργότερα, η Nuland βγήκε με τον ισχυρισμό ότι μοίραζε σάντουιτς, όχι μπισκότα, στο κέντρο του Κιέβου, και όχι μόνο σε διαδηλωτές, αλλά και σε αξιωματικούς επιβολής του νόμου.Οι φωτογραφίες δίπλα δίπλα με τον πρέσβη τότε των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ να κρατούν σακούλες με μπισκότα και "χάντρες"είναι αδιάψευστος μάρτυρας...

"Η Βικτώρια Νούλαντ σκέφτηκε ότι με τον Νίγηρα μπορεί να κάνεις το ίδιο όπως με την Ουκρανία.Να βάλει σε μια πλαστική σακούλα με ψωμάκια και να τα μοιράσει σε ανόητους; Δεν υπάρχει πλέον τέτοιο καθεστώς μπανανίας όπως του Κιέβου", έγραψε η Ζαχάροβα στο κανάλι της στο Telegram .

[vngelis]

Η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Nuland έτρεξε στον Νίγηρα, οι συνομιλίες ήταν «ειλικρινείς και μερικές φορές αρκετά δύσκολες» - CNN

Μέρος των δηλώσεων της Nuland

▫️Ήθελα να επισημάνω στους ηγέτες των πραξικοπηματιών τον αντίκτυπο της μη αποκατάστασης της δημοκρατίας στις σχέσεις μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Νίγηρα
▫️Ζήτησα να συναντήσω τον κρατούμενο πρόεδρο Μοχάμεντ Μπαζούμ, αλλά δεν μου δόθηκε η ευκαιρία από τη Στρατιωτική Χούντα
▫️Δεν είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με τον πραξικοπηματία, στρατηγό Abd al-Rahman Tianyi
▫️Η συνάντησή μου με τους πραξικοπηματίες στον Νίγηρα άνοιξε το δρόμο για περαιτέρω συνομιλίες
▫️Τους προειδοποίησα, οι ηγέτες των πραξικοπηματιών στον Νίγηρα γνωρίζουν καλά τους κινδύνους της συμμαχίας με τη Ρωσία
▫️Τόνισα στους Πουτσιστές ηγέτες του Νίγηρα τους κινδύνους της συμμαχίας με την ομάδα Wagner

[Aναψε φωτια]

https://www.cnn.gr/kosmos/story/377608/synetrivi-stratiotiko-elikoptero-pou-dexthike-pyra-stin-nigiria
Φλεγεται η αφρικη πλεον

[Φλεγεται]

https://www.cnn.gr/kosmos/story/378137/nigiria-pente-stratiotes-skotothikan-se-enedra-tzixantiston-tis-boko-xaram
Δευτερο αιματηρο περιστατικο στη νιγηρια

[28 νεκροι]

https://www.newsbeast.gr/world/arthro/9953587/nigiras-toulachiston-28-nekroi-se-viaia-epeisodia
Αρχισε η συγκρουση στο Νιγηρα με 28 νεκρους σε επεισοδεια

[Βοναπάρτης]

Οι γερουσιαστές Roger Karoutchi, Bruno Retailleau και Christian Cambon έγραψαν ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την οποία υπέγραψαν 94 βουλευτές που εκπροσωπούν διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις. Όλοι ζητούν επανεξέταση της γαλλικής πολιτικής στην Αφρική.Η Αφρική, κάποτε φιλική ήπειρος, αμφισβητεί ολοένα και περισσότερο τον ρόλο του Παρισιού στην περιοχή, αναφέρει η Le Figaro διαβάζοντας την επιστολή Γάλλων γερουσιαστών προς τον Μακρόν. Κατά τη γνώμη τους λοιπόν , αυτό δείχνει την αποτυχία της πολιτικής της χώρας τους στη Μαύρη Ήπειρο. Σήμερα, η Γαλλία αντικαθίσταται από τη Ρωσία, την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,


Εδώ και αρκετά χρόνια, ρωτάμε όλες τις κυβερνήσεις μας σχετικά με τη θέση και τον ρόλο της Γαλλίας στην Αφρική. Το να είμαστε ικανοποιημένοι, όπως έκαναν ορισμένοι υπουργοί, να μιλάμε για τον εαυτό μας ως «νοσταλγικό για τη Γαλλόαφρική» είναι μια ανοησία που χρησιμεύει μόνο για να καλύψει τις αποτυχίες και τις αποτυχίες σε αυτό το θέμα.

Σήμερα ο Νίγηρας και χθες το Μάλι, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και η Μπουρκίνα Φάσο απέρριψαν τη Γαλλία, τις γαλλικές δυνάμεις και τις γαλλικές επιχειρήσεις. Ως αποτέλεσμα, μετά την αποτυχία της επιχείρησης Barkhan [στην ήπειρο], εμφανίστηκε η παραστρατιωτική ομάδα Wagner <...>, η οποία είναι διαθέσιμη σε όλους τους δικτάτορες και ηγέτες που κατέχουν την εξουσία συσπειρώνοντας τον πληθυσμό τους ενάντια στην πρώην «αποικιακή δύναμη». Αυτό το κίνημα στην Αφρική νότια της Σαχάρας κερδίζει δυναμική, διαδηλώσεις και αντιγαλλικές ενέργειες λαμβάνουν χώρα ακόμη και σε κράτη που φαίνονται κοντά μας, όπως η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σενεγάλη.

Στην Βόρεια Αφρική επίσης . Ο Πρόεδρος Abdelmadjid Tebboune ( Πρόεδρος της Αλγερίας ), ο οποίος ανήλθε στην εξουσία στις δύσκολες συνθήκες των διαδηλώσεων από το κίνημα Hirak ( μαζικό κίνημα κατοίκων της περιοχής το 2019 που ξεσηκώθηκε κατά του Προέδρου Abdelaziz Bouteflika, ο οποίος έθετε υποψηφιότητα για την πέμπτη θητεία ), μετά ενθουσιάζεται, μετά ηρεμεί, μετά μιλάει για προσέγγιση και επίσημη επίσκεψη (που ακυρώνεται τακτικά), μετά αποκαλεί το Παρίσι τον «Μεγάλο Σατανά», υπεύθυνο για όλα τα δεινά του Αλγερινού λαού. Αυτές οι «ταλαντεύσεις» και οι ρίψεις οδήγησαν πολλούς Γάλλους αξιωματούχους να αμφισβητήσουν τις συμφωνίες του 1968, οι οποίες δεν έχουν πλέον κανένα νόημα (η συμφωνία είχε σκοπό να λύσει τα προβλήματα που συνδέονται με τη μετακίνηση, την απασχόληση και τη διαμονή των Αλγερινών πολιτών στη Γαλλία).
Στο Μαρόκο, η καθυστέρηση της Γαλλίας στην επίλυση του ζητήματος της Σαχάρας (αν και η Ισπανία και η Γερμανία αναγνώρισαν την κυριαρχία του Μαρόκου) και η πολιτική εξισορρόπησης της Γαλλίας στο ζήτημα της Αλγερίας αναγκάσαν το βασιλικό παλάτι (του Μαρόκου) να αναζητήσει στρατιωτικούς και οικονομικούς εταίρους έξω από το Παρίσι.

Στην Τυνησία, ο Πρόεδρος Kaïs Saïed στρέφεται εναλλάξ προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον αραβικό κόσμο και όλο και λιγότερο στη Γαλλία, η οποία δεν παίζει πλέον ρόλο προτεραιότητας.

Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, δεν μας νοσταλγεί ο Savorgnan de Brazza ( Γάλλος αποικιστής της Ισημερινής Αφρικής ) , δεν ονειρευόμαστε τη Γαλλική Δυτική Αφρική ή τη Γαλλική Ισημερινή Αφρική, γνωρίζουμε ότι η εποχή του Foccart (Γάλλος πολιτικός, επιμελητής της αφρικανικής πολιτικής του Παρισιού ) έχει τελειώσει τελείως. Δεν καταλαβαίνουμε όμως την εξέλιξη της γαλλικής πολιτικής στην Αφρική - τόσο σε επίπεδο άμυνας όσο και σε σχέση με την έννοια της κοινής ανάπτυξης, της πολιτιστικής και γλωσσικής συνεργασίας. Σήμερα, η χθεσινή γαλλική Αφρική αντικαθίσταται από τη στρατιωτική ρωσική Αφρική, την οικονομική κινεζική Αφρική και τη διπλωματική αμερικανική Αφρική. Και τι γίνεται, αλίμονο, για την παρακμή των γαλλικών σε σχέση με τα αγγλικά;

Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Γερουσίας και ολόκληρη η Γερουσία σας απηύθυναν ήδη αυτή την ερώτηση την περασμένη άνοιξη κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη γαλλική πολιτική στην Αφρική.
Δεν είναι καιρός να ξανασκεφτούμε το όραμά μας για την Αφρική και τη σχέση της με το Παρίσι; Έχετε εκφράσει επανειλημμένα την πρόθεσή σας να το κάνετε...

Ίσως ήρθε η ώρα, δεδομένου ότι η Αφρική, μια φιλική ήπειρος, δεν φαίνεται πλέον να κατανοεί τη Γαλλία και αμφισβητεί όλο και περισσότερο τον ρόλο και την παρουσία της.
Από την πλευρά μας, δεν έχουμε συμβιβαστεί με το γεγονός ότι σταδιακά εξαφανιζόμαστε από την περιοχή συνολικά.
Ειλικρινά δικός σας,
Roger Caroci, Πρώτος Αντιπρόεδρος της Γερουσίας, υπεύθυνος για τις εξωτερικές σχέσεις.
Ο Μπρούνο Ρετάιο, πρόεδρος της Ρεπουμπλικανικής ομάδας στη Γερουσία.
Christian Cambon, Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Γερουσίας.
Υπογράφοντες:
Pascal Allizard; Jean-Claude Anglars; Serge Babari; Jerome Bascher; Arno Bazin; Μπρούνο Μπέλι; Nadine Belluro; Martin Berte; Annick Billon; Michelle Bonnus; Gilbert Boucher; Tuan Burra; Jean-Marc Boyer; Max Brisson; François-Noel Buffet; Laurent Burgoa; Patrick Shez; Marie-Christine Chauvin; Martha de Sidrac; Pierre Cuypers; Matthieu Darno; Marc-Philippe Dubresse; Catherine De Roche; Patricia Demas; Chantal Desane; Catherine Di Folco; Catherine Dumas; Françoise Dumont; Laurent Duplom; Dominique De Legge; Dominique Estrosi-Sassone; Jacqueline Eustache-Brigno; Gilbert Favreau; Bernard Fournier; Laurence Garnier; Fabienne Genet; Beatrice Gosselin; Philip Gosselin; Natalie Goulet; Jacques Grosperrin; Pascal Gruni; Joslyn Gudez; Patrick Hetzel; Jean-Francois Husson; Corinne Imber; Jean-Marie Janssens; Έλσα Τζόζεφ; Michel Jourda; Christian Klinger; Christine Lavard; Stephan Le Rudulier; Dominique De Legge; Vivette Lopez; Vivian Male; Herve Morey; Thierry Meignin; Colette Melot; Frank Menonville; Marie Mercier; Brigitte Mikulo; Alain Milon; Philippe Muyet; Louis-Jean de Nicolai; Philip Paul; Cyril Pellevat; Philip Pemezek; Cedric Perrin; Annick Petrus; Stephan Pienoir; Christina Plushe; Remy Pointreau; Sophie Primas; Jean-Francois Rapin; Isabelle Raymond-Pavero; Damien Regnar; Andre Reichardt; Marie-Pierre Richer; Olivier Rietmann; Gyug Sayuri; Stephen Sotarel; Έλσα Σαλκ; Vincent Seguin; Jean Sol; Laurent Somon; Philip Tabaro; Ann Ventalon; Cedric Vial; Jean Pierre Vogel.

Αυτοί οι Γάλλοι...μπορει να είναι ένας αστικός μύθος το παντεσπάνι της Αντουανέτας αλλά καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει ποτέ.Δεν έχουν πάρει πενιά τι συμβαίνει στην Αφρική και στον πλανήτη γενικά.Ανησυχουν μόνο για τα προνόμια και την διατήρηση του πλόυτου τους που πηγάζει αποκλειστικά απο τις αποικές τους στην Αφρική.Έχουν ακόμη αντίληψη αποικιοκράτη του 17ού αιώνα...θα βουλιάξουν και ακόμη θα αναρωτιούνται το γιατί οι ηλίθιοι Γάλλοι γερουσιαστές.

[Επισκέπτης]

Ο Πάπας καλεί για ειρηνική επίλυση της κρίσης του Νίγηρα

Ο Πάπας Φραγκίσκος ελπίζει σε μια γρήγορη και ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης στον Νίγηρα. Ο ποντίφικας το ανακοίνωσε στους πιστούς στην πλατεία του Αγίου Πέτρου κατά την Κυριακάτικη προσευχή.

"Στηρίζω τις προσπάθειες της παγκόσμιας κοινότητας για εξεύρεση ειρηνικής λύσης. Πρέπει να βρεθεί το συντομότερο δυνατό, αφού όλοι ενδιαφέρονται για αυτό", δήλωσε ο επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας.

"Παρακολουθώ με ανησυχία τι συμβαίνει στον Νίγηρα. Ζητώ ειρήνη και σταθερότητα στο Σαχέλ", ανέφερε ο Πάπας σύμφωνα με το Associated Press.

Στηρίζω τις προσπάθειες της "παγκόσμιας κοινότητας "είπε ο υποτελής λατίνος ποντίφικας και αναμένουμε και τις δηλώσεις απο τον έταιρο υποτελή αυτόν της Ορθόδοξης Εκκλησίας.Για να βγάζουν τα ράσα να μιλήσουν στους πιστούς τα πράγματα είναι δύσκολα για την παγκοσμια κοινότητα στην Αφρική και θα γίνουν δυσκολότερα...

[Γαρμπής]

Ο επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας μισθοφόρων Βάγκνερ, Γεβγκένι Πριγκόζιν, εμφανίζεται σε βίντεο,στην πλατφόρμα Telegram. με ρούχα παραλλαγής και τυφέκιο εφόδου στα χέρια σε κάποια χώρα της Αφρικής.

«Δουλεύουμε. Θερμοκρασία 50 βαθμοί και. Όπως μας αρέσει», δηλώνει. «Ο όμιλος Βάγκνερ επιδίδεται σε αναγνώριση και έρευνα. Κάνει τη Ρωσία ακόμη μεγαλύτερη σε όλες τις ηπείρους. Και την Αφρική ακόμα πιο ελεύθερη. Δικαιοσύνη και ευτυχία για τους αφρικανικούς λαούς. Εφιάλτης για το ΙΚ, την Αλ Κάιντα και άλλους γκάγκστερ. Προσλαμβάνουμε αληθινούς ήρωες και συνεχίζουμε να εκπληρώνουμε τα καθήκοντα που μας ανατέθηκαν και υποσχεθήκαμε πως θα εκτελούσαμε», αναφέρει ο επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας μισθοφόρων.Η οργάνωση έχει δεσμευτεί στη νέα στρατιωτική κυβέρνηση του Νίγηρα να προστατέψει την ίδια και την χώρα από επικείμενη εισβολή δυνάμεων της ECOWAS,ουσιαστικά δηλαδή της Νιγηρίας.

[Στο κονγκο]

https://www.cnn.gr/kosmos/story/378701/kongko-toulaxiston-23-amaxoi-sfagiastikan-apo-tzixantistes-se-tria-xoria
Οι σφαγες συνεχιζονται στην αφρικη

[Επισκέπτης]

Τον Μάρτιο του 2008, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ είπε: «Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία θα κατρακυλήσει στην κατηγορία μιας τριτεύουσας παγκόσμιας δύναμης». Ο προκάτοχος του Σιράκ Φρανσουά Μιτεράν είχε πει ότι: «Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία δεν θα έχει ιστορία στον 21ο αιώνα».

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσω πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών δεσμών, η Γαλλία έβαλε μια σφιχτή θηλιά στη γαλλόφωνη Αφρική, τόσο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της όσο και για να διατηρήσει ένα τελευταίο προπύργιο του αποδυναμωμένου ιμπεριαλιστικού της κύρους.

Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής για την Αφρική ήταν η δουλική εξάρτηση από τη γαλλική οικονομία· εξάρτηση από τον γαλλικό στρατό· και την πολιτική ανοιχτών θυρών για τις γαλλικές ιδιωτικές εταιρείες που είχαν ως σκοπό να λεηλατήσουν αυτήν την περιοχή.

Για δεκαετίες δεκατέσσερις χώρες της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής είχαν τα εθνικά τους αποθέματα υπό την κατοχή της γαλλικής κεντρικής τράπεζας στο πλαίσιο ουσιαστικά αποικιακών νομισματικών συμφωνιών. Σε αυτές τις χώρες είναι το Μπενίν, η Μπουρκίνα Φάσο, η Ακτή Ελεφαντοστού, το Μάλι, ο Νίγηρας, η Σενεγάλη, το Τόγκο, το Καμερούν, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Γουινέα-Μπισσάου, η Ισημερινή Γουινέα, το Τσαντ, το Κονγκό-Μπραζαβίλ και η Γκαμπόν.

Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση ψήφισε νόμο τον Μάιο του 2020, επικυρώνοντας το τέλος του «φράγκου CFA» και μαζί με αυτό την απαίτηση για τις χώρες να καταθέτουν τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Γαλλίας. Ωστόσο, στην πράξη η ίδια σχέση συνεχίζει να υπάρχει, με τους Αφρικανούς επικριτές να αποκαλούν τις μεταρρυθμίσεις περισσότερο «συμβολικές» παρά πραγματικές.

Υπολογίζεται ότι η Γαλλία παρακρατεί σχεδόν 500 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο από τα χρήματα των αφρικανικών χωρών για το ταμείο της. Επιπλέον, οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία ανάγκασε τις πρώην αποικίες της να τοποθετήσουν έως και το 65% των συναλλαγματικών τους αποθεμάτων στη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα, συν ένα άλλο 20% για χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις, αφήνοντάς τους έτσι πρόσβαση μόνο στο 15% των δικών τους χρημάτων. Εάν χρειάζονται περισσότερα, πρέπει να δανειστούν τα δικά τους χρήματα από τη Γαλλία σε εμπορικές τιμές.

Η Γαλλία είχε τον πρώτο λόγο για να αγοράσει τους φυσικούς πόρους που βρέθηκαν στο έδαφος των πρώην αποικιών της. Προτιμήθηκαν οι γαλλικού συμφέροντος εταιρείες στον τομέα των δημοσίων προμηθειών.

Η Γαλλία διατήρησε το αποκλειστικό δικαίωμα να προμηθεύει με στρατιωτικό εξοπλισμό και εκπαίδευση τον αφρικανικό στρατό αναπτύσσοντας δικά της στρατεύματα και παρεμβαίνοντας σε αφρικανικές χώρες για την υπεράσπιση των συμφερόντων της Γαλλίας. Και αυτές οι χώρες ήταν υποχρεωμένες να συμμαχήσουν μόνο με τη Γαλλία σε καταστάσεις πολέμου ή κρίσης.

Τα τελευταία 70 χρόνια, η Γαλλία προστατεύει τα συμφέροντά της στην Αφρική μέσω οικονομικών μέτρων, με κρυφές ενέργειες και δεκάδες στρατιωτικές επεμβάσεις. Η Γαλλία έχει παρέμβει στην υποσαχάρια Αφρική σε διάφορες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια, πέρα από τη χρήση πληροφοριών και επιχειρήσεων επιτήρησης και αμέτρητες ημιμόνιμες στρατιωτικές εκστρατείες.

Οι Γάλλοι ήταν στην πρώτη γραμμή στην υποδούλωση, τον αποικισμό και τη λεηλασία της γαλλόφωνης Αφρικής κλέβοντας τον χρυσό, τα διαμάντια και άλλους φυσικούς πόρους τους. Εν ολίγοις, η Γαλλία προκαλεί αιμορραγία στην Αφρική.

Είναι μια παρασιτική, ασφυκτική βδέλλα για την περιοχή της Δυτικής Αφρικής. Και αυτό έχει, σε μεγάλο βαθμό, τροφοδοτήσει τη δυσαρέσκεια που έχει συσσωρευτεί εναντίον της λόγω των πολιτικών παρεμβάσεων και των ενόπλων επεμβάσεών της. Εξηγεί επίσης γιατί η πρόσφατη σειρά πραξικοπημάτων, που πραγματοποιήθηκαν από ένα στρώμα της κάστας των αξιωματικών, είναι τόσο δημοφιλής σε αυτή την περιοχή.

Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει μια εκρηκτική κατάσταση εδώ και δεκαετίες. Δεν είναι περίεργο που οι Γάλλοι είναι τόσο αντιδημοφιλείς. Πρόεδροι και υπουργοί έρχονται αντιμέτωποι με διαμαρτυρίες όταν επισκέπτονται πρώην γαλλικές αποικίες στην Αφρική.

Η διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης στη Δυτική Αφρική πήρε ποιοτική τροπή στον απόηχο των Αραβικών Επαναστάσεων του 2010-2015. Στη Νιγηρία, είδαμε το κίνημα Occupy Nigeria εμπνευσμένο άμεσα από την αιγυπτιακή επανάσταση. Υπήρξε το κίνημα για την απομάκρυνση του Αμπντουλάχ Γουέιντ στη Σενεγάλη το 2012. Το 2014 υπήρξε ένα επαναστατικό κίνημα που απομάκρυνε τον Μπλαϊζέ Κομπαορέ στη Μπουρκίνα Φάσο. Στη συνέχεια υπήρξαν επαναστατικά κινήματα στο Τόγκο και την Γκαμπόν.

Επιπλέον, η Γαλλία πίεσε πολύ για μια επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη κατά του Μουαμάρ Καντάφι. Αυτή ήταν μια άλλη στροφή στην κατάσταση. Ο στόχος αυτής της παρέμβασης ήταν φυσικά να διακόψει την Αραβική Επανάσταση. Αλλά συνέπεια αυτού ήταν η αποσταθεροποίηση της Δυτικής Αφρικής και του Σαχέλ.

Οι τζιχαντιστές μετακινήθηκαν από τη Λιβύη στο Σαχέλ και τη Δυτική Αφρική, και το ΝΑΤΟ και ο γαλλικός ιμπεριαλισμός τους ακολούθησαν εκεί. Αυτό έριξε περισσότερο λάδι στη φωτιά της αναπτυσσόμενης επαναστατικής διάθεσης.

Στη Μπουρκίνα Φάσο, η οποία έχει εισέλθει σε μια επαναστατική περίοδο, αυτό προκάλεσε μια εξεγερτική διάθεση καθώς οι μάζες οπλίστηκαν για να αντεπιτεθούν.

Τον Σεπτέμβριο του 2022, ξεκίνησε μια πρωτοβουλία για τη στρατολόγηση 50.000 εθελοντικών δυνάμεων πολιτικής άμυνας για να πολεμήσουν τους τζιχαντιστές. Η κατάσταση γινόταν επικίνδυνη για την άρχουσα τάξη. Οι κατώτεροι αξιωματικοί, που σε αυτές τις χώρες αντιπροσωπεύουν ένα ευαίσθητο βαρόμετρο της γενικής διάθεσης, αποφάσισαν να κινηθούν.

Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ο γαλλικός ιμπεριαλισμός χάνει τον έλεγχό του στη Δυτική Αφρική. Το πραξικόπημα στον Νίγηρα είναι ένα πλήγμα για τον δυτικό ιμπεριαλισμό. Ο Νίγηρας ήταν βασικός παράγοντας στη στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας στην Αφρική.

Ο Μοχάμεντ Μπαζούμ ήταν βασικός σύμμαχος της Δύσης. Υπό τον ίδιο, η χώρα ήταν μια όαση φαινομενικής σταθερότητας σε μια πολύ ασταθή περιοχή. Η Γαλλία έχει εγκαταστήσει περίπου 1.500 στρατιώτες στον Νίγηρα, οι περισσότεροι μεταφέρθηκαν εκεί μετά την ταπεινωτική απέλασή τους από το Μάλι. Αυτή η ανοιχτή συμμαχία με τη Δύση δημιούργησε μεγάλη αγανάκτηση στις μάζες της Νιγηρίας. Αυτό εξηγεί τη μαζική υποστήριξη που έχουν οι πραξικοπηματίες.

Ο Νίγηρας έχει γίνει πλέον ο τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα πραξικοπημάτων που έχουν ταράξει την περιοχή του Σαχέλ. Όλα αυτά τα πραξικοπήματα είναι ευθέως ενάντια στα συμφέροντα του γαλλικού και του δυτικού ιμπεριαλισμού. Η Μπουρκίνα Φάσο απαίτησε να φύγουν όλα τα γαλλικά στρατεύματα το 2022. Το Μάλι απέλασε 2.400 Γάλλους στρατιώτες το 2022. Αυτά αντιπροσωπεύουν μια αλλαγή στις παγκόσμιες σχέσεις και εγκαινιάζουν μια νέα περίοδο αναδιάταξης και αναταράξεων στην κρίση του καπιταλισμού.

Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι περισσότερο από το 60% του πληθυσμού ολόκληρης της ηπείρου είναι ηλικίας κάτω των 25 ετών. Αυτό την καθιστά τη νεότερη ήπειρο στον κόσμο. Κάθε ένα από τα 10 νεότερα έθνη του κόσμου κατά διάμεση ηλικία βρίσκεται στην Αφρική, με τον Νίγηρα να βρίσκεται στην πρώτη θέση ανάμεσά τους, με διάμεση ηλικία τα 14,8 έτη. Αυτό που βλέπουμε είναι μια διαδικασία βαθύτερης ριζοσπαστικοποίησης, μια διαδικασία που θα σαρώσει ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο.

Η πιθανότητα κινητοποίησης στρατευμάτων ενάντια στον Νίγηρα δεν είναι πολύ δημοφιλής στη Νιγηρία, ιδιαίτερα στους νέους. Το Σάββατο, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις στην πολιτεία Κάνο κατά της απειλής στρατιωτικής επέμβασης. Οι διαδηλωτές φώναζαν: «Οι Νίγηρες είναι τα αδέρφια μας, οι Νίγηρες είναι η οικογένειά μας» και «Ο Νίγηρας είναι δικός μας, δεν θέλουμε πόλεμο, ο πόλεμος κατά του Νίγηρα είναι αδικία, συνωμοσία των δυτικών δυνάμεων».

Αυτό το συναίσθημα είναι ιδιαίτερα βαθύ στις επαρχίες που συνορεύουν με τον Νίγηρα, όπου οι άνθρωποι μοιράζονται βαθείς εθνοτικούς δεσμούς. Αυτό που φοβάται ιδιαίτερα η άρχουσα τάξη της Νιγηρίας είναι ότι η ίδια η Νιγηρία θα επηρεαστεί από τις συνέπειες μιας στρατιωτικής επέμβασης. Οι διαμαρτυρίες «EndSars», που ξεκίνησαν το 2020, είναι ακόμα νωπές στο μυαλό των Νιγηριανών. Υπάρχει η πιθανότητα αυτή η οργή να πάρει ξανά φωτιά σε ένα υψηλότερο επίπεδο σε περίπτωση στρατιωτικής επέμβασης σε γειτονική χώρα. Επιπλέον, τίθεται το ζήτημα της άμεσης ανθρωπιστικής και προσφυγικής κρίσης.

Ένας περαιτέρω αποτρεπτικός παράγοντας είναι ότι αυτό το πραξικόπημα έχει λαϊκή υποστήριξη στον Νίγηρα και σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Στο μυαλό πολλών ανθρώπων, ιδιαίτερα της νεολαίας, αυτό είναι ένα πλήγμα κατά του γαλλικού ιμπεριαλισμού. Αυτό το συναίσθημα διαπερνά τις γαλλόφωνες περιοχές, ιδιαίτερα τη Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι, τη Γουινέα και τη Σενεγάλη.«Αν έρθουν εδώ, εμείς [οι άμαχοι] θα πάμε στον πόλεμο μαζί με τον στρατό». Αυτό το συναίσθημα είναι καθολικό και αυτή η μαζική υποστήριξη είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην τρέχουσα εξίσωση.

[Επισκέπτης]

Tα αποθέματα ουρανίου στον Νίγηρα είναι από τα πλουσιότερα που έχουν εξερευνηθεί στον πλανήτη σήμερα. Επιπλέον, οι παραδόσεις δεν πηγαίνουν μόνο στη Γαλλία, αλλά και στην ΕΕ: μόνο το 2021, η χώρα παρείχε σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των εισαγωγών στην Ευρωζώνη. Ακολουθούν το Καζακστάν (23%) και η Ρωσία (22%).
Σύμφωνα με αμερικανικές στατιστικές, οι Ηνωμένες Πολιτείες αγόρασαν 416 τόνους ουρανίου από τη Ρωσία για 796,5 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο εξάμηνο του έτους.
Oι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να μειώσουν την εξάρτηση από τις εισαγωγές ουρανίου από τη Ρωσία. Η Eunice του Νέου Μεξικού έχει ένα εργοστάσιο 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων που παρέχει το ένα τρίτο της ζήτησης των ΗΠΑ για εμπλουτισμένο ουράνιο, και το εργοστάσιο βρίσκεται σε διαδικασία αύξησης της παραγωγής κατά 15%. Στο εργοστάσιο, εκατοντάδες υπερηχητικές φυγόκεντρες διαχωρίζουν τα ισότοπα ουρανίου για την παραγωγή καυσίμων για πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Σημείωσε ότι η βιομηχανία ατομικής ή πυρηνικής ενέργειας των κρατών με σχεδόν 100 αντιδραστήρες χρειάζεται ετησίως 25 χιλιάδες τόνους καυσίμου ουρανίου και αυτό είναι το 1/4 του συνόλου του ουρανίου που παράγεται στον κόσμο.

Η Ρωσία παρέχει το 50% όλων των αντιδραστήρων στον κόσμο με ουράνιο. Σχεδόν το 25% όλων των εισαγωγών ουρανίου των ΗΠΑ προέρχεται από τη Ρωσία και η Ρωσία, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν παράγουν ετησίως το 50% όλων των εισαγωγών ουρανίου από τις ΗΠΑ.
Ο Νίγηρας παράγει το 10% του παγκόσμιου ουρανίου και η κατάσταση εκεί επηρεάζει ήδη το κόστος του ουρανίου και μπορεί να επηρεάσει τον εφοδιασμό του στη Γαλλία. Η Νότια Αφρική έχει επίσης προμήθειες. Το Τσαντ είναι και αυτό πλούσιο σε ουράνιο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ακόμα δεν έχουν καταφέρει να εγκαταλείψουν το ρωσικό ουράνιο, γράφει το Bloomberg. Και αυτό παρά τις προσπάθειες των δυτικών χωρών να διαφοροποιήσουν τις προμήθειες της προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση από τη Ρωσία, σημειώνει η εφημερίδα.
Το άρθρο αναφέρει ότι η τελευταία αμερικανική εμπορική μονάδα εμπλουτισμού έκλεισε το 2013 και τα υπάρχοντα αποθέματα πυρηνικού καυσίμου θα διαρκέσουν για 18 μήνες.

Ως αποτέλεσμα, η ρωσική κρατική εταιρεία Rosatom παραμένει ο μεγαλύτερος προμηθευτής ουρανίου στον κόσμο, προμηθεύοντας σχεδόν το ένα τέταρτο των 92 πυρηνικών αντιδραστήρων της Αμερικής, καθώς και το 40% των πυρηνικών σταθμών στην Ευρώπη.

Για το λόγο αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι δυτικές χώρες δεν επιβάλλουν κυρώσεις κατά της Rosatom, γιατί κατανοούν ότι με αυτόν τον τρόπο θα προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά στη δική τους οικονομία παρά στη ρωσική.Υπάρχουν εργοστάσια εμπλουτισμού στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, αλλά η δυναμικότητα της Rosatom είναι μεγαλύτερη από τις δυνατότητες εμπλουτισμού αυτών των χωρών μαζί, και επιπλέον κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως σε ποιότητα και οικονομία. Ένα "Rosatom" θα μπορούσε να παρέχει πλήρως και τους σχεδόν 100 αντιδραστήρες στις ΗΠΑ.Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η έναρξη των μεγάλων παραδόσεων από τη Ρωσία σηματοδότησε το τέλος της ιστορίας της αμερικανικής παραγωγής πυρηνικών καυσίμων. Ως αποτέλεσμα, σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις εξόρυξης και μεταποίησης στις Ηνωμένες Πολιτείες αποδείχθηκαν ασύμφορες και έκλεισαν. Σύμφωνα με τη Διοίκηση Ενεργειακών Πληροφοριών, οι ΗΠΑ μπορούν να παρέχουν μόνο το 5 τοις εκατό των αναγκών τους, το υπόλοιπο ουρανίου αγοράζεται από το εξωτερικό, το Καζακστάν, την Αυστραλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία και, φυσικά, τη Ρωσία.Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να αυξήσουν τη δική τους παραγωγή πυρηνικών καυσίμων, αλλά για να συγκριθούν με τη Rosatom θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν ακόμη να αρνηθούν την προμήθεια ουρανίου από τη Ρωσία. Επιπλέον, τα ρωσικά καύσιμα είναι τα φθηνότερα.

Η εξάρτηση των ΗΠΑ από τη Ρωσία μπορεί να μειωθεί στο μέλλον, η παγκόσμια ζήτηση όμως για ουράνιο αυξάνεται ραγδαία λόγω της αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας σε όλο τον κόσμο - πυρηνικοί σταθμοί κατασκευάζονται στην Κίνα , Ινδία, Αίγυπτος, Τουρκία, Μπαγκλαντές.

Ρωσία,Νίγηρας και Καζακστάν παρέχουν στην παγκόσμια αγορά το 85% του ουρανίου προς απεμπλουτισμό και πυρηνική ενέργεια.Και οι τρείς αυτές χώρες φαίνεται να συνασπίζονται στρατιωτικά και ενεργειακά και αυτό έχει ώς αποτέλεσμα να πρέπει τα μητροπολιτικά κράτη να πληρώνουν αδρά το ουράνιο για πυρομαχικά,ενέργεια και λοιπές επεξεργασίες.Αυτό θα έχει μεγάλη επιβάρύνση στην οικονομία των μεγάλων χωρών και στην τσέπη του καταναλωτή φυσικά...αλλά το μέγαλο πρόβλημα δεν ήταν μέχρι σήμερα που οι ΗΠΑ "εκοβαν"πράσινο χρυσό χωρίς αντίκρυσμα και πλήρωναν τις χώρες αυτές.Το πρόβλημα θα ξεκινήσει απο αύριο που θα πρέπει να πληρώσουν σε άλλο νόμισμα την αγορά ουρανίου απο Καζακστάν,Νίγηρα και Ρωσία.

Εαν επικρατήσουν οι παγκοσμιοποιητές στις ΗΠΑ για ακόμη μια φορά η καταστροφή της χώρας και της Ε.Ε θα είναι πλήρης και γενικευμένη.Εαν κάνουν πίσω ή αντισταθούν οι ντόπιοι καπιταλιστές θα συρρικνωθούν σαν μέγεθος στην παγκόσμια κλίμακα αλλά θα αποφύγουν τον εμφύλιο και την διάλυση των ενωμένων μέχρι σήμερα πολιτειών...και φυσικά στην γειτονιά μας στην Ευρώπη θα αναδυθούν πολλές παλιές ιστορίες στην επιφάνεια καθώς θα βουλιάζουμε οικονομικά καθώς αυτό που συνέβη στα Βαλκάνια απο το 1999 εως σήμερα θα συμβεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.Γαλλία Ισπανία Πολωνία,Γερμανία θα μειωθουν σημαντικά γεωπολιτικά και θα γεμίσουμε νέες "πολιτείες"...Αυτό που έκαναν τα μεγάλα αφεντικά στην Σοβιετική Ενωση το 1991 και που περιγελουσαν τον μεθύστακα Γέλτσιν στις συναντήσεις με Κλιντον,και που ο πρεσβύτερος Μπούς έβαζε τον Γκορμπατσώφ να γυρίζει διαφήμιση για πίτσες θα γυρίσουν μπούμερανγκ,και ο Μπάιντεν θα διαφημίζει χάπι για την άνοια και ο Μακρόν κρεμες για πρωκτόλευκανση.

[vngelis]

❤️‍? Χιλιάδες πολίτες στον Νίγηρα περικύκλωσαν τη Γαλλική Πρεσβεία εχθές το βράδυ.

Μετά το τελεσίγραφο προς το Γάλλο πρέσβη να φύγει από τη χώρα, το οποίο έληξε την Κυριακή το βράδυ

♣️ Ο Μακρόν λέει ότι η Γαλλία είναι έτοιμη να υποστηρίξει τη στρατιωτική επιχείρηση της ECOWAS κατά της νέας κυβέρνησης του Νίγηρα

[Γαρμπής]

O Στρατός στην Γκαμπόν ανέλαβε σήμερα το πρωί την εξουσία στην χώρα ανατρέποντας τον πρόεδρο Αλί Μπονγκό ο οποίος υποστηρίζεται από την Γαλλία και είναι φιλοδυτικός.

H Γκομπόν μία ακόμα πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου χώρα. σηκώνει ανάστημα προς τους δυνάστες της. Ο μικρός πληθυσμός της(2.4 εκ) και οι ξένες επενδύσεις από τους Δυτικούς, σε συνδυασμό με τον φυσικό της πλούτο, συνετέλεσε στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης του λαού και σε ευημερία τους δυτικούς που ζούν στην χώρα αλλά και στους Γάλλους στους οποίους καταλήγουν οι πόροι της σχεδόν δωρεάν.Η στρατιωτική ανατροπή ανακοινώθηκε λίγη ώρα αφού η εκλογική επιτροπή έκανε γνωστό πως ο πρόεδρος Αλί Μπονγκό εξασφάλισε τρίτη συναπτή θητεία στις εκλογές εξασφαλίζοντας το 64,27% των ψήφων και επικρατώντας του αντιπάλου του Αλμπέρ Οντό Οσά, ο οποίος έλαβε το 30,77%.Ο Αλμπέρ Οντό Οσά κατήγγειλε «νοθεία από το στρατόπεδο Μπονγκό» δυο ώρες προτού κλείσουν οι κάλπες το Σάββατο, δηλώνοντας πως νικητής ήταν ο ίδιος.

Σήμερα στο Κογκό και συγκεκριμένα στη Γκόμα διατάχθηκε απο την κυβέρνηση ο εθνικός στρατός να καταστείλει τις διαδηλώσεις του λαού που ζητούν επίμονα να φύγουν οι ξένες αμερικανικές δυνάμεις . Μεγάλες συγκρουσεις σημειώθηκαν στις 4 το πρωί. Σκοτώθηκαν 10 διαδηλωτές και τραυματίστηκαν πάνω από 50. Η συνέχεια θα είναι ένα ντόμινο εξελίξεων και στο Κονγκο με σκοπό βέβαια να διώξουν τις δυτικές εταιρείες που λυμαίνονται την χώρα,και ζει κάτω απο τα όρια διαβίωσης.


Σύντομα το βιοτικό επίπεδο της Ευρώπης θα πέσει κατακόρυφα, καθώς εν πολλοίς βασίζεται στην απομυζηση πόρων από την Αφρική,και η Αφρική δείχνει να θέλει να πάρει την εξουσία και την αξία της στα χέρια της.

[Ιστορικός]

Ο στρατός στη Γκαμπόν εξέλεξε τον πρόεδρο του διοικητή της φρουράς για μια μεταβατική περίοδο.

Ο στρατός, που κατέλαβε την εξουσία στην Γκαμπόν, εξέλεξε τον στρατηγό Μπρις Ολίγκουι Νγκέμα ως νέο πρόεδρο της χώρας για μια μεταβατική περίοδο. Αυτό αναφέρεται σε δήλωση του στρατού, αναφέρει το Reuters
https://www.reuters.com/world/africa/gabonese-military-officers-announce-they-have-seized-power-2023-08-30/
Τώρα ο Αλί μπεν Μπόνγκο Οντίμπα βρίσκεται σε κατ' οίκον περιορισμό και οι ίδιοι οι στρατιωτικοί ανακοίνωσαν ότι τον απολύουν. Ο γιος του προέδρου ( κατηγορείται για προδοσία) και ορισμένα μέλη της κυβέρνησης κρατήθηκαν επίσης.

Η οικογένεια του Μπόνγκο κυβερνά για 56 χρόνια

ΛΙΜΠΡΕΒΙΛ, 30 Αυγούστου (Reuters) - Στρατιωτικοί αξιωματικοί στην πετρελαιοπαραγωγική Γκαμπόν δήλωσαν ότι κατέλαβαν την εξουσία την Τετάρτη, θέτοντας τον Πρόεδρο Αλί Μπόνγκο σε κατ' οίκον περιορισμό και ορίζοντας νέο ηγέτη μετά την ανακοίνωση του εκλογικού σώματος του κράτους της Κεντρικής Αφρικής ότι ο Μπόνγκο κέρδισε τρίτη θητεία.

Λέγοντας ότι εκπροσωπούσαν τις ένοπλες δυνάμεις, οι αξιωματικοί δήλωσαν στην τηλεόραση ότι τα αποτελέσματα των εκλογών ακυρώθηκαν, τα σύνορα έκλεισαν και οι κρατικοί θεσμοί διαλύθηκαν, μετά από μια τεταμένη ψηφοφορία που επρόκειτο να παρατείνει τον περισσότερο από μισό αιώνα στην εξουσία της οικογένειας Μπόνγκο.
Μέσα σε λίγες ώρες, οι στρατηγοί συναντήθηκαν για να συζητήσουν ποιος θα ηγηθεί της μετάβασης και συμφώνησαν με ομόφωνη ψήφο να διορίσουν τον στρατηγό Μπρις Ολίγκουι Νγκουέμα, πρώην επικεφαλής της προεδρικής φρουράς, σύμφωνα με άλλη τηλεοπτική ομιλία.

Εν τω μεταξύ, από την κράτηση στην κατοικία του, ο Μπόνγκο έκανε έκκληση σε μια δήλωση βίντεο σε ξένους συμμάχους, παρακαλώντας τους να μιλήσουν εκ μέρους του και της οικογένειάς του. Είπε ότι δεν ήξερε τι συνέβαινε.

Εκατοντάδες άνθρωποι πανηγύρισαν την επέμβαση του στρατού στους δρόμους της πρωτεύουσας της Γκαμπόν Λιμπρεβίλ, ενώ τα Ηνωμένα Έθνη, η Αφρικανική Ένωση και η Γαλλία, ο πρώην αποικιακός ηγέτης της Γκαμπόν που έχει στρατεύματα σταθμευμένα εκεί, καταδίκασαν το πραξικόπημα.

Η στρατιωτική κατάληψη στη Γκαμπόν είναι η όγδοη στη Δυτική και Κεντρική Αφρική από το 2020 και η δεύτερη -μετά τον Νίγηρα- μέσα σε πολλούς μήνες. Στρατιωτικοί αξιωματικοί έχουν καταλάβει επίσης την εξουσία στο Μάλι, τη Γουινέα, την Μπουρκίνα Φάσο και το Τσαντ, διαγράφοντας τα δημοκρατικά κέρδη από τη δεκαετία του 1990 και προκαλώντας φόβο στις ξένες δυνάμεις που έχουν στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή.

"Πορεύω σήμερα γιατί είμαι χαρούμενος. Μετά από σχεδόν 60 χρόνια, οι Μπόνγκο είναι εκτός εξουσίας", είπε ο Ζυλ Λεμπιγκούι, ένας άνεργος 27χρονος που ενώθηκε με τα πλήθη στη Λιμπρεβίλ.

Ο Μπόνγκο ανέλαβε το 2009 μετά το θάνατο του πατέρα του Ομάρ, ο οποίος κυβερνούσε από το 1967. Οι αντίπαλοι λένε ότι η οικογένεια δεν έχει κάνει πολλά για να μοιραστεί τον πλούτο του πετρελαίου και των ορυχείων του κράτους με τα 2,3 εκατομμύρια κατοίκους της.

Βίαιες αναταραχές ξέσπασαν μετά την αμφισβητούμενη εκλογική νίκη του Μπόνγκο το 2016 και αποτράπηκε απόπειρα πραξικοπήματος το 2019.

Οι αξιωματικοί της Γκαμπόν, που αυτοαποκαλούνται Επιτροπή Μετάβασης και Αποκατάστασης Θεσμών, δήλωσαν ότι η χώρα αντιμετώπισε «μια σοβαρή θεσμική, πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση» και ότι η ψηφοφορία της 26ης Αυγούστου δεν ήταν αξιόπιστη.

Είπαν επίσης ότι συνέλαβαν τον γιο του προέδρου, Νουρεντίν Μπόνγκο Βαλεντίν, και άλλους για διαφθορά και προδοσία.
Δεν υπήρξε κανένα άμεσο σχόλιο από την κυβέρνηση της Γκαμπόν.

Σε αντίθεση με τον Νίγηρα και άλλες χώρες του Σαχέλ, η Γκαμπόν, η οποία βρίσκεται νοτιότερα στις ακτές του Ατλαντικού, δεν χρειάστηκε να πολεμήσει τις αποσταθεροποιητικές ισλαμιστικές εξεγέρσεις. Αλλά το πραξικόπημα είναι ένα ακόμη σημάδι της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης στην ασταθή περιοχή.

Μια «μετάδοση αυτοκρατορίας» εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Αφρική, δήλωσε ο Νιγηριανός πρόεδρος Bola Tinubu, ο σημερινός πρόεδρος του δυτικοαφρικανικού μπλοκ ECOWAS. Είπε ότι συνεργάζεται στενά με άλλους Αφρικανούς ηγέτες για το πώς να απαντήσει στην Γκαμπόν.

Η γαλλική εταιρεία ορυχείων Eramet (ERMT.PA) , η οποία έχει μεγάλες επιχειρήσεις μαγγανίου στην Γκαμπόν, δήλωσε ότι διέκοψε τις εργασίες της.

Η Γκαμπόν παράγει περίπου 200.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, κυρίως από κοιτάσματα που εξαντλούνται. Οι διεθνείς εταιρείες περιλαμβάνουν τη γαλλική TotalEnergies (TTEF.PA) και την αγγλογαλλική παραγωγό Perenco.

[Επισκέπτης]

Τον Μάρτιο του 2008, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ δήλωσε: «Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία θα κατέβει στην τάξη της δύναμης του Τρίτου Κόσμου » . Δυνάμει αυτής της αρχής, η γαλλική αστική τάξη διατηρούσε αυστηρό έλεγχο στις χώρες της γαλλόφωνης Αφρικής για να υπερασπιστεί τα ιμπεριαλιστικά της συμφέροντα. Για το σκοπό αυτό, το Παρίσι έχει χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που μπορεί να φανταστεί κανείς, από οικονομική πίεση έως πολιτικές δολοφονίες έως άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις.
Τα νομισματικά αποθέματα δεκατεσσάρων αφρικανικών χωρών τέθηκαν υπό τον άμεσο έλεγχο της Τράπεζας της Γαλλίας. Αν και η νομική υποχρέωση να τοποθετήσουν τα αποθεματικά τους στο Παρίσι καταργήθηκε επίσημα από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, το 2020, η κατάσταση δεν έχει αλλάξει πραγματικά. Υπολογίζεται ότι σχεδόν 500 δισεκατομμύρια δολάρια που ανήκουν σε αφρικανικά κράτη βρίσκονται ακόμα στα χέρια της Banque de France. Εάν αυτά τα κράτη χρειάζονται ρευστότητα, συχνά αναγκάζονται να δανειστούν δικά τους χρήματα από το Παρίσι.

Η γαλλική κυβέρνηση χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την παραβίαση της «δημοκρατίας» από τους πραξικοπηματίες του Νίγηρα. Για να εκλεγεί το 2021, ο Μοχάμεντ Μπαζούμ, πρώην υπουργός Εσωτερικών, έπρεπε να απορριφθεί η υποψηφιότητα του κύριου αντιπάλου του. Στη συνέχεια γέμισε τις κάλπες τόσο υπέρ του που, σε ορισμένα εκλογικά τμήματα, το ποσοστό συμμετοχής ξεπέρασε το 103%! Αλλά μετά, το Παρίσι δεν βρήκε τίποτα κακό σε αυτό.

Στο Τσαντ, το Παρίσι υποστηρίζει το καθεστώς του πραξικοπηματία Μαχαμάτ Ιντρίς Ντεμπί, ο οποίος βασιλεύει μέσα από τον τρόμο και την καταστολή. Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα ανάμεσα σε πολλά. Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός δεν έχει κανένα πρόβλημα με δικτάτορες και πραξικοπηματίες – αρκεί να συμφωνήσουν να ορκιστούν πίστη σε αυτόν. Όλα αυτά εξηγούν τη βαθιά και αυξανόμενη απόρριψη του γαλλικού ιμπεριαλισμού σε αυτή την περιοχή της Αφρικής.

Οι αραβικές επαναστάσεις του 2010-2015 είχαν ισχυρό αντίκτυπο στη Δυτική Αφρική. Οι μάζες της περιοχής άρχισαν να ριζοσπαστικοποιούνται. Στη Νιγηρία, γίναμε μάρτυρες του κινήματος «Occupy Nigeria», το οποίο εμπνεύστηκε άμεσα από την αιγυπτιακή επανάσταση του 2011. Το 2014, στη Μπουρκίνα Φάσο, μια μαζική κινητοποίηση ανέτρεψε τον δικτάτορα Blaise Compaoré. Επαναστατικά κινήματα υπήρξαν επίσης στο Τόγκο, τη Σενεγάλη και την Γκαμπόν.

Το 2011, η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη ολοκλήρωσε την αποσταθεροποίηση της περιοχής. Σμήνη τζιχαντιστών υπο την προστασία
των δυτικών εξαπλώθηκαν από τη Λιβύη στο Σαχέλ και τη Δυτική Αφρική. Εκεί τους ακολούθησαν τα στρατεύματα του γαλλικού ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ.

Στη Μπουρκίνα Φάσο, στον απόηχο της επαναστατικής κινητοποίησης του 2014, οι σφαγές που διέπραξαν οι τζιχαντιστές προκάλεσαν την εμφάνιση δομών αυτοάμυνας με πρωτοβουλία των μαζών. Δυστυχώς, ελλείψει επαναστατικής ηγεσίας, η οργή των μαζών δεν κατάφερε να αποκρυσταλλωθεί. Οι στρατιώτες μπόρεσαν τότε να το διοχετεύσουν προς όφελός τους για να προσπαθήσουν να ανακτήσουν τον έλεγχο της κατάστασης.

Αυτή είναι λίγο πολύ η ίδια διαδικασία που οδήγησε στα πραξικοπήματα στο Μάλι το 2020-2021 και πιο πρόσφατα στον Νίγηρα. Κάθε φορά, ο στρατός ήταν σε θέση να εκμεταλλευτεί την απουσία μιας επαναστατικής οργάνωσης για να εκμεταλλευτεί την οργή του λαού και να ανέλθει στην εξουσία. Στη συνέχεια στράφηκαν στη Ρωσία για διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη. Προς μεγάλη απογοήτευση του Παρισιού, η εχθρότητα του γαλλικού ιμπεριαλισμού προς αυτά τα νέα καθεστώτα είχε το μόνο απτό αποτέλεσμα στη διεύρυνση της λαϊκής υποστήριξης που απολαμβάνουν – σε αυτό το στάδιο. Κόμματα με επαναστατικό πρόγραμμα, στρατηγική και ηγεσία θα μπορέσουν να κατευθύνουν τη μαζική εξέγερση προς την ανατροπή του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική.

Η Αφρική ολόκληρη φλέφεται,επαναστατικα και στρατιωτικά κινήματα επηρεάζουν με την μορφή ντόμινο όλες τις χώρες της Ηπείρου που βρίσκονται αιώνες ολόκληρους κάτω απο τον ζυγό του δυτικού ιμπεριαλισμού και κυρίως την Γαλλία και τις ΗΠΑ.Μετά τα τελευταία γεγονότα στην Ουκρανία αλλά και την δυσμένια που έχουν περέλθει οι ΗΠΑ προσπαθούν υποχθόνιά να κόψουν τον ομφάλιο λώρο της Γαλλίας με την Αφρική.Τα έχουν πλέον καταφέρει σε πολλές χώρες της Αφρικής και γενικά προσπαθούν να την αποκόψουν απο όλους τους "ορούς"που την κρατούν ζωντανή.Η τάση αυτή επικρατεί στις ΗΠΑ απο την περίοδο της επαναστασής τους.Εχουν αποσύρει όλες τις μεγάλες πολυεθνικές απο το εδαφός της και την απέκλεισαν απο τα μεγάλα στρατιωτικά παζάρια(βλεπε πυρηνικά υποβρύχια στην Αυστραλια),καθώς και απο την πυρηνική ενέργεια που παρήγαγε μόνη της με φθηνό ουράνιο απο την Αφρική.Το μέλλον της Γαλλίας προμηνύεται ζοφερό και μάλιστα απο τον φετινό χειμώνα,και θα σκάσει στα χέρια του Μακρόν.

Δεν υπολόγισαν όμως την στρατιωτική άνοδο της Ρωσίας και την οικονομική ανεξαρτησία της Κίνας οι ΗΠΑ ,και την επιρροή τους σε χώρες της Αφρικής.Ο σεισμός στο Μαρόκο και οι πλημμυρες στην Λιβύη που προκάλεσαν με τεχνητο τρόπο οι ΗΠΑ ήταν ένα προμυνημα ότι θα κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν την Αφρική υπό τον ζυγό τους.Την επομένη ημέρα έκανε την εμφανισή του στην Αλγερία το ρωσικό τσακάλι που ακούει στο όνομα Σουροβίκιν,είναι το πρόσωπο που κράτησε ζωντανή την Συρία να μην πέσει στα χέρια των αμερικανών στο πρόσφατο παρελθόν.Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα πυρομαχικά έχουν στερέψει ,οι μισθοφόροι έχουν μειωθεί,και ο πράσινος χρυσός έχει χάσει την αξία του...

Η Αφρική είναι ο τελευταίος γεωγραφικά χώρος επάνω στον πλανήτη που προσέφερε δωρεάν ορυκτό πλούτο με δωρεάν εργατικά χέρια.Οι ΗΠΑ και η ελίτ που διαχειρίζεται την χώρα αυτήν,δεν έχουν καταλάβει ότι μόλις χαθεί η Αφρική θα τελειώσουν όλα για αυτούς.Ο Σιράκ το είχε καταλάβει πολύ νωρίς αυτό.Η Ουκρανία τους τύφλωσε στην κυριολεξία απαντες.Τα τεχνητά φαινόμενα που προκαλούν οι αμερικάνοι δεν δείχνουν ικανά να αναστρέψουν το κλίμα που επικρατεί.Εξάλλου η εμφάνιση του Σουροβίκιν στην Αφρική θα λειτουργήσει σαν προστάτης θεματοφύλακας με τα απαραίτητα αντίμετρα απέναντι στα συστήματα HAARP(που προκαλει σεισμούς και καιρίκα φαινόμενα έντονα) που πιθανόν να επιχειρήσουν να αναπτύξουν οι ΗΠΑ σε καίρια σημεία στην Αφρική για να την κρατήσουν υπό τον ζυγό τους.

Ο ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ Η ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΗ